Odwiedzamy Portugalię i jej stolicę Lizbonę, w której 2.sierpnia rozpoczną się centralne uroczystości Światowych Dni Młodzieży. 4. sierpnia planowany jest przyjazd papieża Franciszka.
Z Lizbony: map
Każdy kraj ma swój symbol. W Polsce czasy PRL-u kojarzą się między innymi z goździkami. Biało-czerwonymi kwiatami dekorowano sale, wręczano je działaczom z okazji różnych świąt państwowych czy obdarzano panie z okazji Dnia Kobiet. Funkcjonowało słynne powiedzenie: „rąsia, klapa, goździk”.
Portugalia od 1974 roku pod znakiem białych i czerwonych goździków obchodzi 25. kwietnia swoje święto niepodległościowe.
Na ulicach i w sklepach sprzedawane są goździki, młodzi ludzie przypinają je do ubrań, plecaków, lub niosą w dłoniach a dziewczęta wpinają je we włosy.
Rewolucja w Portugalii przyniosła poważne zmiany w życiu politycznym i społecznym tego kraju, a dzień 25. kwietnia ustanowiono świętem narodowym, co świadczy, o tym, że wielką wagę przywiązują do tej daty Portugalczycy, dla których jest ona symbolem zwycięskiej walki o wolność.
Rewolucja z 1974 roku przeszła do historii pod nazwą “rewolucji goździków”. Nazwę temu wydarzeniu dały białe i czerwone goździki, które przez przypadek zostały wetknięte w lufy karabinów i przypięte do wojskowych mundurów. Te kwiaty wyróżniały żołnierzy biorących udział w puczu choć wcale nie były planowanym elementem rewolucji.
W dniu zamachu stanu, portugalska pracownica restauracji w Lizbonie – niejaka Celeste Caerio została poproszona o papierosy przez jednego z przejeżdżających obok niej żołnierzy. Dziewczyna nie posiadała przy sobie tytoniu ale zaoferowała w zamian goździki. Żołnierz przyjął kwiat i wetknął go do lufy swojego karabinu. W ślad za nim inni żołnierze także przyjmowali wręczane im goździki i także wkładali je do broni.Te okoliczności sprawiły, że o portugalskich wydarzeniach z 1974 roku przyjęło się mówić w kontekście “rewolucji goździków”.
Goździki stały się wkrótce symbolem całej rewolucji, a dziewczynę zaczęto określać jako “Celeste od goździków”. Po latach na jej cześć napisano nawet wiersz, którego autorką jest Rosa Guerriero.
Rewolucję zapoczątkowało radio katolickie, demokrację pokojowo wprowadziła lewica.
493 total views, no views today
