RONDO PRAW KOBIET. Niedawno je zauważyłam, choć to centrum miasta. Po centrum nie często się przemieszczam i tym wytłumaczyłam swoją nieuwagę.
Dlaczego wreszcie zauważyłam?
Przede wszystkim spojrzałam na zieleń, na kwiaty. Wydało mi się ładne i skromne i przez tę skromność dość wdzięczne.
Z takiego rozmyślania wybiły mnie KOBIETY – niewiasty, dziewczyny, panny. W każdym razie KOBIETY. Pięknie ubrane, wypielęgnowane, od paznokci na stopach po czubek głowy. Blondynki, brunetki, szatynki.
Jednak nie ich wygląd przyciągnął moje spojrzenie, które skierowałam z Ronda Praw Kobiet na kobiety. Wstrząsnęło mną ich słownictwo, którego nigdy nie przytoczę a tym bardziej nie powtórzę. W centrum miasta przy Rondzie Praw Kobiet. Nie rozumiem tej nazwy i nie pojmuję tych kobiet, mam nadzieję będących mniejszością ale jednak………
A przecież KOBIETA, to świętość, to wewnętrzne piękno. To cud, który na świat przynosi kolejny Cud, którym jest nowe stworzenie Boże.
Te Panie, Kobiety, które spotkałam, na razie są piękne zewnętrznie. Mam nadzieję, że każda z nich zdąży w tym życiu odnaleźć w sobie piękno wewnętrzne, czego z całego serca życzę.
Skąd się wzięła taka nazwa?
„W 2018 r. obchodziliśmy 100-lecie przyznania kobietom w Rzeczypospolitej Polskiej praw wyborczych. Stało się to na mocy dekretu o ordynacji wyborczej, jaki 28 listopada 1918 r. podpisał Józef Piłsudski. Polki, jako jedne z pierwszych kobiet na świecie (przed Amerykankami czy Francuzkami) otrzymały bierne i czynne prawo wyborcze. Była to oznaka przemian społecznych, a także wynik ich walki o uznanie równości płci. Dzięki temu nasz kraj znalazł się wśród demokratycznych i nowoczesnych państw Europy i świata” – może to też zobowiązuje do przykładnego zachowania? Bo Prawo zobowiązuje do przestrzegania czystości języka polskiego, obyczajów i miłości do ojczyzny.
71 total views, 1 views today
[0]