Trzeci września to dzień wspomnienia św. Grzegorza Wielkiego, papieża i doktora Kościoła. Wiele miejsca poświęcił pewien kapłan w tym dniu podczas Mszy św. temu Świętemu, który wzbraniał się przed byciem biskupem, ponieważ nie uważał się za osobę, która powinna otrzymać tę godność. Był człowiekiem zawierzonym, bardzo skromnym, zwracającym uwagę na to aby nie stać się pysznym w swojej wierze. Św. Grzegorz urodził się około 540 roku we wpływowej i arystokratycznej rodzinie rzymskiej.
Na początku swoich rządów Grzegorz nadał sobie pokorny tytuł, który równocześnie miał być programem jego pontyfikatu: Servus Servorum Dei – „Sługa sług Bożych„.
To także podkreślił duchowny, przypominając wszystkim, którzy uważają się za osoby wierzące, praktykujące aby były czujne i nie wpadały w pychę. Pokora i skromność te cechy powinny dominować nade wszystko – mówił kapłan, przypominając sylwetkę św. Grzegorza.
To św. Grzegorz zainicjował Msze św. zwane gregoriankami. Od jego pontyfikatu, który trwał 15 lat pochodzi zwyczaj odprawiania 30 Mszy św. za zmarłych – zwanych gregoriańskimi. Kiedy papież był jeszcze opatem benedyktynów w Rzymie, zmarł pewien mnich, przy którym znaleziono pieniądze. Posiadanie własnych pieniędzy przez zakonnika było wielkim przestępstwem. Grzegorz, aby dać lekcję mnichom, nakazał pogrzebać ciało zakonnika w miejscu niepoświęconym. Jednak w trosce o jego duszę nakazał odprawić 30 Mszy świętych dzień po dniu. Po ostatniej Mszy świętej, zakonnik ukazał się opatowi, dziękując i oświadczając, że te Msze św. skróciły mu czas pobytu w czyśćcu. Odtąd panuje przekonanie, że po odprawieniu 30 Mszy świętych Pan Bóg w swoim miłosierdziu wybawia duszę, za którą są one ofiarowane.
Z imieniem św. Grzegorza Wielkiego kojarzy się także tradycyjny śpiew liturgiczny Kościoła łacińskiego – chorał gregoriański, który choć w pełni ukształtował się dopiero w VIII w., to jednak przypisywany jest temu Świętemu.
Św. Grzegorz jest patronem między innymi uczniów, studentów, nauczycieli, chórów szkolnych, piosenkarzy i muzyków.
Chorał gregoriański, to liturgiczny jednogłosowy śpiew w kościele rzymskokatolickim, śpiewany przez mężczyzn a capella. Został skodyfikowany za pontyfikatu papieża Grzegorza Wielkiego żyjącego w latach 590-604, fundatora rzymskiej schola cantorum; od jego imienia przyjął nazwę chorału gregoriańskiego.
160 total views, 1 views today
[0]