Słuchacze Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Gorzowie Wielkopolskim złożyli dziś wizytę w prawosławnej parafii pod wezwaniem Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy. Cerkiew należy do dekanatu Szczecin diecezji wrocławsko-szczecińskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Świątynia znajduje się przy ulicy Kostrzyńskiej.
Proboszczem parafii jest ks. Tomasz Mędrycki, który powitał gości w drzwiach cerkwi, a potem we wnętrzu kościoła odpowiadał na wiele zadawanych pytań. Powiedział między innymi, że w cerkwi nie używa się żadnych instrumentów, jedynym używanym instrumentem jest głos człowieka. Podczas nabożeństw pieśni śpiewa chór. Przy tym kościele od 20. lat działa Chór „Sotiria”, którego członkami są także katolicy. Liturgia prawosławna bardzo jest zbliżona do katolickiej. Kościół prawosławny jest autokefaliczny, czyli niezależny, samorządny kościół chrześcijański, najwyższa władza (biskup, metropolita lub patriarcha) nie podlega żadnemu wyższemu hierarchowi. Kościół katolicki ma papieża.
W kościele prawosławnym nie obowiązuje celibat. Duchowny wyjaśnił, że kandydat na prawosławnego księdza może zawrzeć sakrament małżeństwa przed święceniami, gdy jest już księdzem ożenić się nie może.
Cerkiew składa się z trzech części, przedsionka, części nawowej dla wiernych i prezbiterium czyli część ołtarzowa, która od nawowej oddzielona jest ikonostasem – ścianą z ikonami. Dopiero podczas nabożeństwa rozsuwane są drzwi i wtedy widoczny jest ołtarz.
W cerkwi przeważa kolor niebieski, to jest kolor Maryjny – wyjaśniał ks. Mędrycki, który na zakończenie spotkania zaprosił wszystkich na kawę i słodki poczęstunek.
Ks. powiedział, że świątynia wymaga już remontu, mile widziane więc jest wsparcie tego celu. Zauważył również, że w nabożeństwach niedzielnych uczestniczy więcej wiernych niż przed laty a to zawdzięczając, że przybyło wiernych z Ukrainy, Białorusi, Gruzji czy Mołdawii.
Wanda Milewska
Dziękuję Andrzejowi Jakubaszkowi za zaproszenie!
Z cerkwi wracałam do centrum miasta tramwajem. Uduchowiona, zamyślona, kontemplująca czas spędzony w prawosławnej świątyni, gdy nagle z tego letargu zostałam przyjaźnie wytrącona, głośną modlitwą. W tramwaju emitowana była modlitwa różańcowa. Niektórzy pasażerowie wydali się zdziwieni, jednak zapanowała niezwykła atmosfera i widoczna była powaga. Sytuacja dość niecodzienna ale niosąca ukojenie, tak to odebrałam, przynajmniej na tym etapie drogi, który ja przemierzałam gorzowskim tramwajem.
23 total views, 23 views today
[0]