Foto teatr – Paweł Kamrad
Od 8 do 14 listopada trwać będą 41. Gorzowskie Spotkania Teatralne. Dziś odbyła się premiera „Lalki” w reżyserii Jacka Głomba, w adaptacji Katarzyny Knychalskiej.
Spotkania otworzyli dyrektor Teatru im. Juliusza Osterwy, Jan Tomaszewicz, który od czerwca tego roku jest Prezesem Związku Artystów Scen Polskich oraz wiceprezes ZASP aktor Maciej Makowski.
Inne spojrzenie twórcze na klasykę polskiej literatury, mogli dziś poznać widzowie gorzowskich konfrontacji. Skrótowa wersja historii Stanisława Wokulskiego, powracającego z wojny, obejmująca wątek miłosny do Izabeli Łąckiej, uwspółcześniona, pokazująca odwieczne problemy, utwierdza oglądających, że wszystko w życiu dzieje się cyklicznie. Ale także to, że zachowania ludzkie bywają nieludzkie, niegodne, uzasadnione lub nie, czy to w oparciu o wiarę czy tylko w jej udawaniu.
W prostych słowach fabuły nie da się opowiedzieć, trzeba to widzieć, kontemplować i konkludować. W spektaklu nie odczuwa się dłużyzn, ożywiany jest ruchem, muzyką i stylowymi, barwnymi kostiumami aktorów.
Dziś wyjątkowo po spektaklu nie było spotkania z aktorami w Art Cafe. Te rozpoczną się 9 listopada.
W kuluarach, widzowie pochlebnie wypowiadali się o premierowej sztuce, twierdząc, że na uwagę zasługują stroje, dające optymistyczne spojrzenie na świat, bo kolorowe i epokowe. Rzecki i Wokulski budzą zaufanie, a piękna Izabela chyba mniej złośliwa niż w powieści Prusa. Na pewno sztuka daje potrzebę refleksji. Pokazana jest oczywiście oczami teatralnych twórców, którzy na bazie ówczesnych problemów sygnalizują te dzisiejsze. Warto więc zauważyć, że naprawdę dużo jest do zrobienia w naszym społeczeństwie a nawet w całej ludzkości. Ktoś szepnął mi do ucha, że momentami słabo słyszał dialogi, twierdząc, że to taki mały mankament – ale jednak.
„Lalkę” opowiada Rzecki a literackie postacie są tu marionetkami, manekinami ze sklepowych gablot. On je włącza do gry, a one stopniowo się rozkręcają, uwidaczniając społeczne, rotacyjne przekazy. Rzecz dzieje się w jego sklepie od otwarcia do zamknięcia, a kończy przygotowaniem do dnia kolejnego.
Na scenie pojawia się także fikcyjny bohater powieści Bolesława Prusa – muzyk, w tej roli wystąpił skrzypek Lech Serpina.
Autor: Bolesław Prus
Adaptacja: Katarzyna Knychalska
Reżyseria: Jacek Głomb
Foto wm
Scenografia i kostiumy: Małgorzata Bulanda
Współpraca reżyserska, ruch sceniczny: Marlena i Witold Jurewiczowie
Muzyka: Bartosz Straburzyński
Obsada: Beata Chorążykiewicz, Dominik Jakubczak, Magdalena Kasperowicz, Mikołaj Kwiatkowski, Marta Karmowska, Karolina Miłkowska, Jan Mierzyński, Oliwer Witek, Mieszko Wierciński.
Związek Artystów Scen Polskich (ZASP) to jedno z najstarszych stowarzyszeń zawodowych ludzi teatru w Polsce. Założony został w 1918 roku w Warszawie. Zainicjowali go m.in. Juliusz Osterwa, Stefan Jaracz, Aleksander Zelwerowicz. Celem było zrzeszenie ludzi teatru i ochrona ich praw zawodowych oraz materialnych.
Podczas drugiego dnia Spotkań wystąpi warszawski Teatr Ateneum ze spektaklem „To wiem na pewno”, który wystawiony zostanie dwukrotnie o godz. 17.30 i 20.30.
284 total views, 1 views today
[0]