milpress

Foto Helena Tobiasz

Od momentu, w którym ukazała się informacja medialna korespondenta ze Stanów Zjednoczonych o bohaterstwie polskiego kapłana, którym okazał się były proboszcz katedry WNMP w Gorzowie Wielkopolskim ks. Józef Czapran ratujący w czasie II wojny światowej Żydów, gorzowianie z życzliwością i zdziwieniem Go wspominają.

Foto archiwum katedry WNMP

Wielu mieszkańców nadwarciańskiego grodu pamięta proboszcza ks. Czaprana, jednak nikt z nich nie wiedział o tym, że uratował ludzi przed zagładą. Ks. Czapran za ratowanie Żydów podczas II wojny światowej otrzymał pośmiertnie tytułu Sprawiedliwego Wśród Narodów Świata.

Andrzej Jakubaszek – architekt, obecnie na emeryturze, czynnie działający w Gorzowskiej Radzie Seniora przypomniał, że jako uczeń szkoły podstawowej był ministrantem w czasie kiedy ks. Czapran zarządzał gorzowską katedrą.

Jakubaszek wspominał, że jego babcia należała przy gorzowskiej katedrze do koła wspierającego ubogich.  – Już jako dziecko chodziłem tam z babcią, potem także moja pomoc okazała się tam potrzebna. Starszym osobom robiłem zakupy i zanosiłem do domów, również pomagałem przy rozdzielaniu i roznoszeniu  darów: produktów spożywczych i odzieży , Uprzeznaczonych dla ludzi potrzebujących – mówił przyszły ministrant, przypominając dokładnie miejsce, w którym znajdował się magazyn.

– To było na plebanii przy ul. Obotryckiej na I piętrze. Po lewej stronie było mieszkanie ks. prałata Czaprana. Wtedy siostra księdza prowadziła tam tzw. gospodarstwo domowe. Po prawej stronie było wejście do kancelarii i tam w tym korytarzyku był magazynek, w którym były różne ubrania, puszki z serami, oliwami i wieloma innymi produktami.  Ja tam chodziłem z babcią, chyba w każdy czwartek prowadzone było tam rozdawnictwo. Pamiętam, że zawsze przychodził tam ks. Czapran i jego siostra. Czasem nawet mnie zapraszali do siebie żebym coś zjadł. Do dzisiaj pamiętam, że było tam bardzo dobre ciasto. Wtedy byłem chyba w drugiej klasie szkoły podstawowej.

Dalej wspominał, że jego babcia chciała aby został księdzem. Ale nic z tego nie wyszło. Jednak przez pewien czas był ministrantem i służył przy ołtarzu. – Byłem taki tępy, że ja się wcale do tej ministrantury nie nadawałem ale przez pewien czas do Mszy św. służyłem. Doskonale pamiętam życzliwego ks. prałata i jego siostrę, ona była niedużą kobietką, ale ks. Czapran też był niewysoki. W każdym razie są to moje miłe wspomnienia z dzieciństwa – powiedział Andrzej Jakubaszek, który nie mógł się nadziwić, że dopiero teraz na jaw wyszła taka informacja o ks. prałacie z Gorzowa Wielkopolskiego.

Kilka dni wcześniej bp Paweł Socha w rozmowie z KAI powiedział o ks. Józefie Czapranie, że  był bardzo lubiany, a dla księży wikariuszy był nieprawdopodobnie serdeczny. Dla tych  ludzi,  którzy pomagali w kościołach  bardzo życzliwy.

Miał pogodne usposobienie, lubił żartować, opowiadać dowcipy. Ale przede wszystkim był człowiekiem Bożym, modlącym się. Co tydzień przyjeżdżał do seminarium jako spowiednik kleryków. – Tam go bliżej poznałem, bo zawsze po spowiedzi przychodził do mnie na kawę i często opowiadał o swoich przeżyciach ze Wschodu. Opowiadał o tych wszystkich sprawach, które tam wtedy się działy. Słuchaliśmy tego z wielkim zainteresowaniem. Ja byłem wtedy młodym profesorem. Ks. Czapran był człowiekiem niezwykle sympatycznym i serdecznym. Ta serdeczność powodowała, że po jego odejściu z katedry jakby zabrakło słońca. Wiem, że bardzo się interesował gospodarstwem, bo będąc na parafii  we Lwowie miał tam gospodarstwo. Nieprawdopodobnej dobroci człowiek – powiedział bp Socha.

https://www.ekai.pl/gorzowianie-wspominaja-bohaterstwo-ksiedza-jozefa-czaprana-proboszcza-ktory-ratowal-zydow-podczas-ii-wojny-swiatowej/

388 total views, no views today

Mszą św. dziękczynną w katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny 5 października członkowie Lubuskiej Izby Rzemieślniczej w Gorzowie Wielkopolskim zainaugurowali obchody 35-lecia istnienia organizacji chroniącej ich interesy. Eucharystii przewodniczył bp pomocniczy diecezji zielonogórsko – gorzowskiej Adrian Put.

Przed drzwiami świątyni rzemieślników ze sztandarami powitał proboszcz ks. Mariusz Kołodziej, który także poprowadził ich przed ołtarz, przypominając, że dzisiejsze modlitwy prowadzone są przez wstawiennictwo św. Józefa. Po Eucharystii nastąpiło poświęcenie ufundowanej przez rzemieślników rzeźby ich Patrona.

Bp Put w kazaniu skupił się na Ewangelii o Hiobie, wskazując jego wielkie, niesprawiedliwe cierpienie i przyjaciół, którzy tylko pozornie nimi byli. Duszpasterz wyjaśniał historię Hioba w oparciu o Stary Testament i rozumienie jej poprzez Testament Nowy. Odnosząc się do współczesnych czasów, bp Put powiedział, że nietrudno dostrzec także dziś  ludzi  pracowitych i sprawiedliwych, których dotykają cierpienia, choroby i ból, którego po ludzku się nie zrozumie.

Hierarcha przypomniał, że Bóg mówi do każdego z nas, że jest obecny na co dzień w naszym życiu,  uczestniczy w naszej pracy,  jest  w zakładach rzemieślniczych, w miejscach odpoczynku, w rodzinach.- Jeśli dziś gromadzicie się w tej świątyni aby dziękować Bogu za te piękne lata istnienia organizacji, to chyba to jedno doświadczenie musi być fundamentalnym. Dzieje się tak tylko dlatego, że jest Bóg, który twórczo udziela się człowiekowi. Człowiek rozwija się, pracuje, czyni rzeczy wielkie i wspaniałe dlatego, że otrzymał taki dar i łaskę od Boga – mówił kapłan i na zakończenie życzył jubilatom  aby nigdy nie zabrakło tej Łaski, aby wykonując swoje zawody dnia codziennego i służąc drugiemu człowiekowi i społeczeństwu twórczo współpracowali z Bogiem. – Bo tylko z Nim możemy czynić rzeczy trwałe, piękne i dobre – podkreślił bp Adrian Put.

Na modlitwie wśród miejscowych przedsiębiorców zgromadzili się także delegaci z Polski,  ubrani w galowe stroje. Obecny w świątyni szef optyków w Polsce Jan Witkowski, pełniący funkcję wiceprezesa Izby Rzemieślniczej w Katowicach, powiedział w rozmowie z KAI, że przyjechał na obchody gorzowskiej izby z Zawiercia. Natomiast sentymentem darzy ten rejon bo pochodzi z niedalekiego Sulęcina.

Dyrektorem Lubuskiej Izby Rzemieślniczej w Gorzowie Wlkp. jest Karol Mazur.

Po południu rzemieślnicza gala odbyła się w Teatrze im. Juliusza Osterwy, podczas której  podsumowano kilka dekad pracy, były wręczane nagrody i wyróżnienia, w tym najwyższe odznaczenie rzemieślnicze „Szabla Kilińskiego”. Jednym z laureatów był  Paweł Jeziorski, który przypomniał, że pierwsze takie odznaczenie otrzymał św. Jan Paweł II jako najznakomitszy Polak.

Wacław Napierała prezes Lubuskiej Izby Rzemieślniczej, stwierdził, że rzemieślnicy to ludzie, którzy muszą walczyć o swoje sprawy, bo rozpieszczani nie są, muszą dbać o swoje zakłady i prowadzić kształcenie zawodowe młodzieży.

Prof. Jan Klimek prezes Związku Rzemiosła Polskiego stwierdził, że 35 lat temu na 800 tys. wszystkich firm 600 tys. to były zakłady rzemieślnicze a dziś przed polskim rzemiosłem stoi ogromna praca i ogromne wyzwanie jakie stawia obecny rynek pracy.

122 total views, no views today