Tekst: Ewa Rutkowska

Spotkanie z Izabelą Patek i bohaterem jej reportażu artystą, barytonem  Andrzejem Batorem

Na spotkanie 28 listopada br. „kochanych zapieckowiczów i sympatyków” do Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Gorzowie Wlkp., zaprosiła Barbara Schroeder.

Izabela Patek, gorzowianka, dziennikarka, reportażystka Radia Zachód. Absolwentka I LO w Gorzowie Wlkp. i Uniwersytetu Jagiellońskiego na Wydziale Prawa i Administracji, kierunek nauki  polityczne ze specjalnością dziennikarstwo.

Od 1994 roku dziennikarka redakcji reportażu Rozgłośni Regionalnej Radia Zachód. Autorka ponad 150 reportaży o tematyce społecznej, kulturalnej i historycznej. Realizuje audycje poświęcone dawnym i współcześnie żyjącym postaciom związanym z regionem gorzowskim.

Laureatka wielu nagród i wyróżnień. Od 2020 roku jest Honorowym członkiem Gorzowskiego Towarzystwa Fotograficznego. Posiada najwyższą (kategoria S) kartę Mikrofonową Polskiego Radia. Dwukrotnie wyróżniona tytułem Dziennikarz Roku Radia Zachód.

Andrzej Bator, światowej sławy baryton, śpiewak operowy. Urodził się w Bledzewie w regionie gorzowskim. Obecnie mieszka w Warszawie.

Absolwent Akademii Muzycznej im. Fr. Chopina w Warszawie. Także wychowanek Miry Zimińskiej – Sygietyńskiej. W Zespole „Mazowsze” występował w latach 70. W roku 1985 debiutował w Stanach Zjednoczonych. Swoją sztukę wokalną szkolił pod kierunkiem gwiazd Metropolitan Opery w Nowym Jorku i Mediolańskiej La Scali. Przyjaźnił się z Polą Negri. Koncertował w Londynie podczas uroczystości odsłonięcia portretu królowej Elżbiety II. Zaprzyjaźnił się z obecnym królem Zjednoczonego Królestwa Karolem III. Jak powiedział na spotkaniu „jesteśmy na facebooku”. Nadal występuje w prestiżowych salach na świecie i w kraju. Chociaż koncertuje także w domach kultury oraz w miejscach kultu religijnego.

Reportaż Izabeli Patek został zatytułowany „Jeszcze do ciebie powrócę, Polsko”.

Sala biblioteki na II piętrze pomału się zapełniała. W większości była to publiczność w tzw. słusznym wieku. Po chwili Artysta zaskoczył wszystkich zebranych nietypowym entree. Wszedł w płaszczu, w kapeluszu, z walizką i ze śpiewem „Jeszcze do ciebie powrócę, jeszcze cię Polsko zobaczę. Bo moje serce płacze i wzdycha i tęskni za tobą. Jeszcze do ciebie powrócę, będziemy się cieszyć sobą. Jeszcze zobaczę twe niebo kraju ojczysty, kochany. Jeszcze do ciebie powrócę…”

Po uroczystym przedstawieniu przez Barbarę Schroeder bohaterów tego wieczoru, wysłuchaliśmy reportażu Izabeli Patek, ilustrowanego fotkami z różnych spotkań w świecie, artysty Andrzeja Batora. Jest to reportaż nagrany w ubiegłym roku. W dużej części jest to rozmowa z mamą artysty, z jego komentarzem. Opowiada on o drodze artystycznej, o edukacji i ważnych spotkaniach, o  koncertach w znanych i wielkich salach koncertowych. Także o swojej pracy. Obecnie Andrzej Bator śpiewa, komponuje i jest pedagogiem. Uczy studentów techniki śpiewania, pracy z mikrofonem, jak walczyć z destrukcyjną tremą, także jak się kłaniać, aby „nie szukać pieniędzy na podłodze”. Podał  przepis, jak chronić gardło i struny głosowe. Należy często płukać je oliwą z oliwek. Na koniec zaśpiewał  „La palomę”, ludowy utwór „W zielonym gaju” oraz znany i lubiany utwór, często śpiewany przez różne zespoły w kraju „Polskie kwiaty”. Nie zabrakło oczywiście „Jeszcze do ciebie powrócę…”

Foto Grzegorz Milewski, wm

393 total views, no views today

Wielu zainteresowanych zgromadziła w Archiwum Państwowym w Gorzowie Wielkopolskim 23 października 2023 r. promocja jubileuszowego 30. tomu Nadwarciańskiego Rocznika Historyczno-Archiwalnego. Dyrektor Dariusz Rymar prowadząc spotkanie kolejno prezentował zawartość wydawnictwa, umożliwiając również wypowiedź autorom poszczególnych tekstów.

Rocznik rozpoczyna rozdział „Nowa Marchia w dialogu” dotyczący obszernej monografii Nowej Marchii w średniowieczu autorstwa prof. Edwarda Rymara opublikowanej w 2015 r. przez Wojewódzką i Miejską Bibliotekę Publiczną im. Zbigniewa Herberta w Gorzowie Wielkopolskim. Na temat tej publikacji wypowiedział się w recenzyjnym artykule, z ogólnie pozytywną wymową niemiecki badacz średniowiecza dr Christian Gahlbeck. Do tego, przetłumaczonego za zgodą autora i zamieszczonego w Roczniku tekstu odniósł się profesor Edward Rymar. Omawiając ten rozdział, dyrektor Archiwum zwrócił uwagę na podsumowujący charakter dwugłosu, zarówno w zakresie badań nad Nową Marchią prowadzonych przez E. Rymara, jak i 30-letniej pracy Rocznika w zakresie publikacji badań nad tym okresem i kontaktów z jej badaczami.

Dalej, w okazałej liczącej 544 strony publikacji znalazło się wiele materiałów o bardzo różnorodnej tematyce, niekiedy o sensacyjnym wręcz wydźwięku. Do takich zaliczyć można przedstawioną przez red. Jerzego Zysnarskiego historię trzech pań Białłozor, zamieszkałych w końcu lat 40. XX wieku w Gorzowie, w tym dwóch o imieniu Maria. Starsza z nich była wdową po carskim i białogwardyjskim generale Julianie Biełozorze, ostatnie lata spędziła w Polsce, zmarła w Gorzowie 5 czerwca 1950 r. w wieku 81 lat i została pochowana na Cmentarzu Świętokrzyskim. Jej synowa, też Maria Białłozor wdowa po Georgiju vel Jerzym Białłozorze zamordowanym w Buchenwaldzie została w 1950 r. członkiem pierwszego składu Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Gorzowie. Z kolei jej córka, a wnuczka generałowej Marii Świetlana Białłozór, urodzona w 1932 r. w Wilnie zdała maturę w I LO w Gorzowie w 1951 r., później wybitna polska uczona, profesor Politechniki Gdańskiej, przez całe zawodowe życie związana z tą uczelnią. Redaktor Zysnarski zauważył, że jego publikacja „Trzy panie Białłozor w Gorzowie – kim były? jest pierwszą biografią w języku polskim tych niezwykłych postaci.

O tragicznych losach rodziny Skabardis na tle wielkiej historii i jej marszu z Łotwy do Polski opowiedział Józef Skabardis w artykule „Lidija”. Tytułowa „Lidija” to jego 6-letnia siostrzyczka, zmarła 6 czerwca 1945 r. w szpitalu w Gorzowie, a spoczywająca w grobie 311 na Cmentarzu Wojennym przy ul. Walczaka.

Zastanawiającym się skąd na Cmentarzu Świętokrzyskim grób-pomnik szesnastu więźniów niemieckiego obozu Ravensbrück odpowiada Dariusz Rymar w artykule: „Jerzy Głowacki (Nałęcz-Głowacki) (1913-1981) – tajemniczy pionier Gorzowa. Biografia niedokończona.” Już na wstępie skrupulatnie udokumentowanego tekstu czytamy „W latach 1945-1946 w Gorzowie działał Jerzy Nałęcz-Głowacki. Do historii miasta przeszedł jako jeden z organizatorów PCK, szpitala PCK, a także człowiek dzięki któremu do Gorzowa przywieziono więźniarki z Ravensbrück, które po wyzwoleniu tego obozu 30 kwietnia 1945 r. nie były w stanie samodzielnie powrócić do Polski.” Dalej autor przedstawia wiele osób i sytuacji związanych z dopiero co rodzącą się polskością oraz szlachetnym wydarzeniem jakim była wyprawa do Ravensbrück po wycieńczonych więźniów. W biogramach pojawia się m.in. postać Bolesława Malinowskiego późniejszego ławnika sądowego w rozprawie i skazaniu na śmierć gen. Emila Fieldorfa ps. „Nil”.

Zbigniew Czarnuch jako znawca i popularyzator historii lokalnej mówił o fascynacji potokami i małymi ciekami wodnymi oraz wynalazkach techniki tam stosowanych, a opisanych w artykule: „O kołach wodnych i ich szczególnym znaczeniu w początkach dziejów cywilizacji technicznej regionu”. Wspomniał także o ogromnej roli Biskupstwa Lubuskiego w rozwoju cywilizacyjnym i programie obchodów jubileuszu 900-lecia ustanowienia Biskupstwa.

Autorka stałej pozycji dotyczącej materiałów do bibliografii regionu Grażyna Kostkiewicz –Górska zabierając głos nawiązała do wystąpienia Zb. Czarnucha i zapraszała na konferencję organizowaną w WiMBP im. Zb. Herberta w Gorzowie w dniu 9 maja 2024 r. na temat.: „900 lat ustanowienia biskupstwa lubuskiego 1124 (25) – 2024”.

W krótkich wystąpieniach efekty swoich badań omówili również: Zbigniew Bujkiewicz, Agata Przybysz, Zbigniew Syska, Krystyna Kamińska, Michał Klisiński, Agnieszka Dębska i Roman Piciński. Kończąc spotkanie dyrektor Rymar zapraszał na Dzień Darczyńcy obchodzony 6 grudnia oraz na wystawę z okazji 550. rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika, która w grudniu stanie przed głównym wejściem do Archiwum.

Uroczystym akcentem były życzenia, bukiet róż i gromkie „sto lat” skierowane do redaktor Krystyny Kamińskiej z okazji niedawnych urodzin.

Tom zdobią rysunki Romana Picińskiego ukazujące gorzowskie budowle rozebrane w latach 1950-2022, opisane przez Agnieszkę Dębską.

Uczestnicy spotkania otrzymali bezpłatnie, jedynie za pokwitowaniem NRHA NR 30.

Wydawcą Rocznika jest Archiwum Państwowe w Gorzowie Wlkp. Numer 30. dofinansowała Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych. Nakład: 250 egz.

Tekst i foto Helena Tobiasz

231 total views, no views today