Spektakl SAM, CZYLI PRZYGOTOWANIE DO ŻYCIA W RODZINIE – przygotowany z myślą o młodzieży ale także o dorosłych, a może przede wszystkim dla nich?
Co Autor tego spektaklu miał na myśli? Dawno temu uczono i nakazywano, jak trzeba myśleć, o tym, co autor myślał. Dziś możemy mieć swoją interpretację, a w tej sztuce każdy znajdzie coś dla siebie. Oby Mądrość!
Może się zdarzyć, że dorastające dzieci wydają się być mądrzejsze od rodziców, może się okazać, że dzieci – to jednak dzieci i miłości obojga rodziców bardzo potrzebują. Może się też stać, że w rozpadającym się małżeństwie jedynym przyjacielem dziecka zostaje tylko chomik z rozdwojoną jaźnią.
– Sztuka o chłopcu Samuelu, nazywanym Samem, podpowiada jak wyjść z impasu, wzrusza, eksploduje.
Autorka pokazuje realia dzisiejszego świata, chaotycznej wolności, bezmyślności, poddania się trendom ale też refleksji balansującej pomiędzy ratio i niestety bez niego. Ale jest też coś więcej – miłość.
Po spektaklu młode dziewczyny Alicja i Wiktoria powiedziały mi, że odebrały ten przekaz jako wskazówkę, żeby w trudnościach nie zamykać się w sobie, otworzyć się, szukać pomocy u innych. Uważają, że niektóre sytuacje według nich są przerysowane ale tu potrzebne. – Sztuka pokazała skrajności, jednak warto szukać przyjaciół nie warto się w sobie zamykać tylko szukać sojuszników – powiedziała Alicja. Natomiast Weronika podkreśliła, że każdy ma trudne przypadki więc warto się nimi dzielić i nie zamykać tego w sobie, pytać innych.
Pani Jolanta, która przyszła z czwórką dzieci powiedziała: – Pięknie jest tu pokazane jak przeplata się nasze życie, jak dużo jest kontrastów ale i dużo przykrej prawdy, pokazane jest – jak przeżywa problemy rodziców nastolatek i co się dzieje w rodzinach. Jest ból i próby ratowania sytuacji – z zadumą stwierdziła pani Jolanta.
Były też głosy: – dziwna sztuka – jednak tej dziwności nie wytłumaczono, były też głosy: – Mądra. – Nijaka.
Mój odbiór? Chwyciło mnie od pierwszych chwil, nie tylko mnie, reakcja publiczności na pierwsze słowa Oliwiera Witka grającego Sama, to pokazała.
Potem wzruszenie ścisnęło moje gardło aż do pierwszej łzy na policzku, to wtedy gdy na pozór twardy Sam uważa, że jest mu obojętna sytuacja w domu jednak po chwili mówi, że choć rodzice się kłócili i nie było w domu spokoju, on chce żeby to wróciło, żeby byli razem.
Jest wątek Boży i to jak Stwórcę w dzisiejszym świecie postrzegamy, są wątki edukacyjne może przerysowane, a może nie? Są oczywiście grzeszni ludzie, no bo innych przecież nie ma.
Jest dziecięca mądrość w emitowanych wypowiedziach – dla mnie w punkt!
Oczywiście jest też ekspresja.
Wanda Milewska
SAM, CZYLI PRZYGOTOWANIE DO ŻYCIA W RODZINIE
Autor – Maria Wojtyszko
Reżyseria – Paweł Paszta
Scenografia – Ola Szempruch
Choreografia – Natalia Iwaniec
Muzyka – Tomasz Jakub Opałka
As. Reżysera – Mikołaj Kwiatkowski
Insp.-sufler – Beata Chorążykiewicz
Obsada:
Oliwer Witek – Sam – trzynastolatek
Joanna Ginda-Lenart – Mama Sama
Mikołaj Kwiatkowski – Tata Sama
Maciej Kotlarz – Grzesiek z II B
Magdalena Kasperowicz – Violetta / Nowa w szkole
Magdalena Dwurzyńska – Gosia 18 lat / Dziennikarka / Maja Gotuje – gwiazda telewizji śniadaniowej
Tina Popko – Pani Shultz – wychowawczyni Sama
Beata Chorążykiewicz – Babcia Grzesia
Edyta Milczarek – Mama Violi
Jan Mierzyński – Tata Violi
Marta Karmowska – Chomik Dobra/Chomik Zła
Dominik Jakubczak – Dragan-Emigrant z byłej Jugosławii
w nagraniu audio do spektaklu wzięła udział gorzowska młodzież: Anita B., Anastazja F., Wiktoria L., Patryk D., Ewelina S., Julia A., Kornelia S. , Robert C., Sara W.W., Natalia K., Kacper L.
180 total views, 1 views today
[0]