Już w piątek 22 marca, kolejna premiera w Teatrze imienia Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim. Tym razem będzie to klasyka: „Wiśniowy sad” według Antoniego Czechowa, rosyjskiego dramatopisarza pochodzenia ukraińskiego.
Sztukę reżyseruje dyrektor gorzowskiego teatru Jan Tomaszewicz, który w rozmowie z milpress powiedział: – Widz musi przyjść zobaczyć, bo ten spektakl jest o nim, o nas, o świecie, który nas otacza, o relacjach międzyludzkich. O tym jak potrafimy swoją lekkomyślnością zadecydować o losach innych osób ale możemy też zobaczyć jak ta lekkomyślność wpłynie na nasze losy.
Dyrektor Tomaszewicz przyznał, że zawsze jest mu bliska klasyka a w niej także „Wiśniowy sad”, który jest nostalgiczny i odnoszący się do osobowości każdego człowieka.
-Spektakl będzie wspominał tylko zdawkowo o aktualnych sytuacjach, przede wszystkim jest klasycznym przekazem. Nasze obecne myślenie, czy wizje Czechowa z tamtych lat są podobne. Wszyscy jesteśmy ludźmi, podejmowane przez nas wszelkie decyzje mogą powodować, że albo jesteśmy szczęśliwi albo bywamy nieszczęśliwi – powiedział reżyser.
A jak to jest u Czechowa? Przekonajmy się, oglądając „Wiśniowy sad”. Zachęcam gorąco bo już sama scenografia wprowadzi nas w niezwykłą atmosferę.
Antoni Czechow uchodził za wielkiego znawcę ludzkiej duszy, błyskotliwego obserwatora ludzkich przywar i śmiesznostek, które trafnie potrafił sportretować w swoich utworach. „Wiśniowy sad” to jego ostatnia sztuka teatralna. Sam mówił o niej:
„Wyszedł mi nie dramat, a komedia, w niektórych miejscach nawet farsa”. Komedia, która mówi o tematach ważnych i trudnych: o zmierzchu pewnej epoki, zerwaniu więzi z przeszłością, czasie przewartościowania, niepewnej przyszłości, a także nostalgicznego przywiązania i tęsknoty za tym, co przemija. Zapraszamy do wciąż aktualnego świata Czechowa, na historię Lubow Raniewskiej i jej bliskich – spektakl w klasycznej odsłonie, ze scenografią i kostiumami, które przeniosą widzów w realia przełomu XIX i XX wieku oraz w czasy współczesne.
Kilka lat temu dyr Tomaszewicz powiedział mi: – Rozmawiam z wieloma teatrami, planując wiele komedii. Niektórzy zarzucają mi, że repertuar nie jest ambitny. Natomiast wiem, że sugestią widza jest oczekiwanie żeby chemia między aktorem a widzem była – mówił Tomaszewicz wspominając słowa śp. prof. Aleksandra Bardiniego, który powiedział: „w teatrze ma być trochę komedii, trochę dramatu a pośrodku Fredro”. – Uważam, że jest to piękna recepta dla wszystkich – stwierdził Jan Tomaszewicz.
Autor: Antony Czechow
Przekład: Jerzy Jarocki
Reżyseria: Jan Tomaszewicz
Scenografia, kostiumy, światło: Krzysztof Małachowski
Muzyka: Marek Zalewski
Ruch sceniczny: Bartek Bandura
Produkcja muzyczna: Tymoteusz Zalewski
Teksty piosenek: Andrzej Ozga
Asystent reżysera: Beata Chorążykiewicz
Asystent scenografa: Joanna Sapkowska
Obsada:
Lubow Raniewska (ziemianka)– Marzena Wieczorek
Jermołaj Łopachin (bogaty kupiec, pochodzenia chłopskiego) – Jan Mierzyński
Ania (córka Raniewskiej) – Joanna Ginda-Lenart
Waria (przybrana córka Raniewskiej) – Marta Karmowska
Leonid Gajew (brat Raniewskiej)- Artur Nełkowski
Siemion Jepichodow (kancelista Raniewskiej) – Bartek Bandura
Szarlota (guwernantka) – Anna Łaniewska
Piotr Trofimow (korepetytor, student) – Dominik Jakubczak
Borys Simeonow-Piszczyk (ziemianin) – Maciej Kotlarz
Duniasza (pokojówka) -Tina Popko
Jasza (młody lokaj) – Oliwer Witek
Firs (stary lokaj) – Cezary Żołyński
On – Kacper Kubryński
Premiera 22 marca 2024 r.
Jan Tomaszewicz od 2002 roku jest dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim. W 1994 r. sztuką „Czego nie widać” zapoczątkował działalność reżyserską. Jako aktor wystąpił także w kilku filmach i serialach. W 2016 r. został wyróżniony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, w roku 2020 został Honorowym Obywatelem Gorzowa.
Wanda Milewska
186 total views, 1 views today
[0]