milpress

Arkadiusz Grams był meliorantem, księgarzem i „kanarem”, kocha geografię i historię. Dużo podróżuje. Był prawie na wszystkich kontynentach, a kraje które zwiedził dopiero musiałby policzyć.

Jerozolima, Egipt, Iran, Palestyna to kraje, o których opowiadał mi Arkadiusz Grams, który od wielu lat podróżuje, fotografuje i opisuje to co widział i przeżył. Wydał już sześć albumów, a teraz przygotowuje się do kolejnej długiej podróży tym razem do Istambułu i zapowiada, że powstanie następna dokumentacja turystyczna.

Pan Arkadiusz Grams znany jest mieszkańcom miasta, ponieważ przez wiele lat był gorzowskim „kanarem” czyli pracownikiem Miejskiego Zakładu Komunikacji Miejskiej sprawdzającym bilety w autobusach i tramwajach.

Od najmłodszych lat interesował się historią i geografią, co zawdzięcza nauczycielkom ze szkoły podstawowej. Ukończył II Liceum Ogólnokształcące a potem policealną szkołę melioracyjną.

W czasach gdy w Gorzowie przebywali młodzi ludzie z Afganistanu, nawiązał z nimi kontakt, pomagał im w nauce języka polskiego, dzięki czemu sam poznał także ich język. Ta umiejętność przydała mu się gdy przemierzał azjatyckie rejony. „Wcześniej autostopem zwiedziłem nasz piękny kraj” – wyznał z dumą obieżyświat. „Zawsze lubiłem czytać książki, w związku z tym prowadziłem dwie księgarnie w Międzyrzeczu i Barlinku.

Pan Arkadiusz jest także wydawcą i fotografem, choć twierdzi, że nie są to profesjonalne zdjęcia. Jego autorskie fotografie można obejrzeć w wydawnictwach, które zatytułował m.in.: „Pielgrzym Jerozolimski”, „Uśmiechnięte Wybrzeże Afryki” „Wzdłuż Nilu – Egipt” czy „Wzdłuż Nilu – Sudan”.

W kronikarskich albumach autor opisuje przygotowania do podróży, wędrówki i zwiedzanie, zachwyca się architekturą i pięknem przyrody. W publikacji nie brakuje również anegdot i ciekawostek.

2,264 total views, no views today

Wernisaż prac malarskich gorzowskich artystek Sławki Westphal i Grażyny Matusewicz  odbył się 25 lutego 2017 r. w Klubie „Jedynka” przy ul. Chrobrego w Gorzowie Wielkopolskim. Kuratorem wystawy była Elżbieta Nejman.

Sławka Westphal od dawna marzyła aby malować, przede wszystkim pejzaże a także wszystko to co jest związane z przyrodą. Najpierw ukończyła Akademie Rolniczą, potem imała się różnych zawodów, dla relaksu tworzyła poezję również opiewającą piękno natury. Od  2008 r. zaczęła realizować  malarskie marzenia w Uniwersytecie Trzeciego Wieku pod kierunkiem Eugeniusza Jaszkula. Mówi, że potrafi upajać się widokiem poruszających się liści na wietrze, a potem taki obraz przenosi na płótno. Twierdzi, że odkąd maluje z przyjaciółmi w Studiu Plastyki, kierowanym przez Zbigniewa Siwka, nabywa lekkości malarskiej co wzmacnia jej poczucie radości istnienia.

„Obrazy jej cechuje wyrazista plama, bogata kolorystyka i poszukiwanie radości przeżywania procesu twórczego ale i bycia w otoczeniu natury, zmienności każdej chwili, co najczęściej staje się tematem jej prac” – informuje m.in. folder wydany z okazji wernisażu odbywającego się z okazji XXX-lecia Studia Plastyki.

Sławka urodziła się w Szczecinku. W 1974 r. ukończyła Akademię Rolniczą w Szczecinie. Po studiach podjęła  pracę w Gorzowie Wlkp. i tu pozostała. Pisze wiersze i bajki dla dzieci. W Oficynie Wydawniczej „TAD-AD” jest współautorką almanachów poetyckich: „Z brewiarzem wspomnień” /Jastrzębie Zdrój 2006/, „Śladami…” /Jastrzębie Zdrój 2006/, „Słońce Jana Pawła II w oliwkowym gaju Benedykta XVI” /Jastrzębie Zdrój 2007/, „Na gwiezdnej fali” /Jastrzębie Zdrój 2007/, „Przy wigilijnym stole” /jastrzębie Zdrój 2007/.

Grażyna Matusewicz

„Świat jej wyobraźni rozbudzony w dzieciństwie długo jeszcze przenikał jej życie codzienne zarówno w szkole, jak i później w wieku dorosłym. Zawód pedagoga i wieloletnia praca z dziećmi zmuszała do nieustannego kształtowania i pobudzania wyobraźni, jednak inną niż tę z dzieciństwa. Przez pewien czas uczestniczyła w zajęciach plastycznych w Klubie „U Szefa”, a od 2014 r. trafiła do Studia Plastyki. Jej celem  jest osiąganie malarskiego stanu poezji w wyrażaniu siebie i swojego widzenia świata” – wyznała podając informację do folderu zapowiadającego wernisaż.

Podczas wystawy Grażyna Matusewicz przygotowała swoim odbiorcom niespodziankę. Wśród cukierków, którymi częstowała widzów miał być jeden zawinięty w czerwony papierek. I był. Obraz trafił do jednego z uczestników wystawy.

1,635 total views, 1 views today