milpress

Konkurs „Na Najefektowniejszą Kompozycję Kwiatową na Balkonach” odbył się po raz dwudziesty pierwszy, a konkurs  „Domy w Ogrodach” po raz osiemnasty. Nagrody odebrali kolejni gorzowianie, którzy dbają o swoje najbliższe otoczenie.

Ogród to miłość, piękno, edukacja, relaks i wiele jeszcze innych walorów  można wymienić ale laureatki konkursu „Domy w Ogrodach” podkreślają, że bez miłości do kwiatów i innych roślin nie miałyby satysfakcji z tego co robią. Kochają przyrodę i o nią dbają, a ona im się odwdzięcza. Każdą miłość trzeba pielęgnować, a praca w ogrodzie sprzyja także pielęgnowaniu miłości rodzinnej – mówią.

Pani Lucyna Salamon powiedziała, że grzechem by było gdyby przy tej okazji nie wspomniała o mężu Janie, który  angażuje się do cięższych prac ogrodniczych i dba o wspólne dzieło. A potem razem się cieszą z każdej rozwijającej się rośliny.

Także Pani Maria Dworak podkreśliła nieocenione wsparcie męża Jerzego, który systematycznie kosi trawę, podlewa rośliny i wykonuje wiele innych prac. Podziękowania przy okazji składa sąsiadce, która zawsze przejmuje ster w ogrodzie kiedy małżeństwo musi  wyjechać.

Obie panie są już na emeryturach. Ogród stał się dla nich całoroczną pasją. Wiosną i latem cieszą się z tego co urosło i rozkwitło, jesienią porządkują ogrody a zimą zgłębiają literaturę fachową, z którą w ciągu roku też są w kontakcie, choćby przez czytanie „Działkowca”.

Wiktor, sześcioletni wnuk Pani Marii zafascynowany jest różami i liliami. Chłopiec rozróżnia  prawie wszystkie babcine kwiaty, chętnie je podlewa. Teraz  Pani Maria cieszy się, ponieważ wkrótce urodzi się wnuczka.

Maria Dworak z zawodu laborantka, przez wiele lat pracowała w Stilonie, a później jeszcze w innych firmach. Jej  ogród znajduje się przy ul. Bema na Dolinkach, rosną w nim przeróżne kwiaty, począwszy od wiosennych krokusów, tulipanów, poprzez azalie czy hortensje. Są także żonkile,  które zawsze kupuje przy kościele, bo dochód z nich przeznaczany jest na gorzowskie hospicjum. Niektóre róże są tak piękne, że sama je ukorzenia aby zachować ich żywotność.

Maria Dworak mówi, że mieszkańcy bloku z wyższych pięter często robią zdjęcia ogrodu, „ale zdarza się, że i mnie również fotografują przy pracy” – zauważa uśmiechając się.

Pani Lucyna Salamon oprócz kwiatów na balkonie i ogródka przed blokiem na Kazimierza Wielkiego, uprawia z mężem działkę, która także jest w tej okolicy. Połowę powierzchni zajmują warzywa, a druga część jest rekreacyjna.

Bakcyla ogrodniczego pozyskała w Zakładzie Ogrodniczym „Różanki”, w którym przez kilka lat pracowała. Na emeryturę przeszła z firmy Bama Polska. Powiedziała, że kwiaty kochała zawsze ale największy sentyment ma do czerwonych goździków – tu serdecznie się zaśmiała,  – bo to była moja młodość – powiedziała. W swoim ogrodzie jednak nie ma tych kwiatów, jest wiele innych a najwięcej różnych begonii.

Na pytanie czy Paweł Salamon z Gorzowa Wlkp. – wykładowca gorzowskiego gastronomika, który kilka dni temu odebrał gastronomicznego Oscara jest z nią spokrewniony. Odpowiedziała: tak, jest on bratankiem męża Jana, cieszymy się bardzo z jego sukcesu.

Państwo Lucyna i Jan Salamonowie mają jeszcze jedną pasję. Są to Karpaty. Poznali Jelenią  Górę, Duszniki, Polanicę, Szklarską Porębę i wiele innych miejscowości pogórza. Oczywiście zdobyli Śnieżkę, byli w Jaskini Niedźwiedzi, na Śnieżnych Kotłach, doszli aż do Łaby.

Uroczystość wręczenia nagród i wyróżnień odbyła się w Sali Herbowej Urzędu Miasta Gorzowa Wielkopolskiego. Celem konkursów jest zachęcenie mieszkańców do dbałości o balkony i ogródki przy blokach.

Oceniono 37 balkonów. Nagrodzono 26 i wyróżniono 10 uczestników konkursu. Natomiast w drugiej kategorii spośród 20 ogrodów przy blokach mieszkalnych nagrody trafiły do 16 osób,  wyróżnienia odebrały 4 osoby.

 

 

1,877 total views, no views today

Relacja Ewy Rutkowskiej

Filharmonia Gorzowska, Koncert Symfoniczny 7.X.2016

wykonawcy:

Orkiestra Filharmonii Gorzowskiej pod dyrekcją maestro Ewy Strusińskiej, Emilian Madey – fortepian

Od zawsze bardzo lubię muzykę orkiestrową. I radość moja była duża, gdy i w moim mieście wybudowano Filharmonię. Jestem częstym bywalcem koncertów. W miniony piątek na dodatek na afiszu był Beethoven i Mozart. Więc jak nie skorzystać? Takich jak ja, na sali było dużo.

W programie:

Ludwig van Beethoven (1770-1827) – Uwertura koncertowa Coriolan op. 62

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791) – 39 Symfonia Es-dur KV 543 (Adagio;Allegro, Andante con moto, Menuetto e Trio, Allegro)

po przerwie

Ludvig van Beethoven – III Koncert fortepianowy c-moll op. 37

(Allegro con brio, Largo, Rondo.Allegro-Presto)

Na początek koncertu jedna z najpopularniejszych uwertur koncertowych Ludwiga van Beethovena Coriolan. Kompozytor swoją muzyką obrazuje przede wszystkim tragizm ludzkiego losu, poddanego ciągłym zmaganiom z przeznaczeniem. W tej uwerturze, tę odwieczną walkę  symbolizują ze sobą dwa kontrastujące  tematy – pierwszy poważny, niepokojący, drugi delikatny, liryczny. Obydwa tematy budują muzyczno-dramatyczny konflikt.

Drugi punkt tego programu to 39 Symfonia Es-dur KV, op.543 Wolfganga Amadeusa Mozarta. Jego genialne utwory to doskonałe połączenie precyzji, konsekwencji, finezji  i polotu. Każdy z nich zachwyca niepowtarzalną inwencją, nienaganną formą i unikatową ekspresją. Nie może być inaczej i w tym, mało znanym utworze. Wciśnięci w fotele siedzieliśmy zasłuchani, nawet nie było braw po poszczególnych częściach utworu. A ostatnio tak się zdarzało…

Po przerwie

III Koncert fortepianowy c-moll op. 37 Ludwiga van Beethovena. Przy fortepianie zasiadł Emilian Madey, także kompozytor i dyrygent. Wszystkie trzy dyplomy obronił z wyróżnieniem.  W wykonaniu artysty usłyszeliśmy dzieło kompozytora uznawane za jedno z najważniejszych w jego dorobku. W tym utworze orkiestra towarzysząca pianiście, to nie tylko akompaniament. Jest ona równorzędnym wykonawcą utworu. A  kompozytor  zabiera nas w świat idei, rozpoczynając dzieło patetyczną, naznaczoną tragizmem częścią. Ale zaraz potem słuchaczy wycisza i uspokaja. Utwór  kończy się  żartobliwie, ale z niejaką zadumą w Rondzie.

Cały koncert przyjęty bardzo życzliwie i gorąco. A pianista musiał bisować!

Pięknie poprowadzona orkiestra przez znakomitą dyrygentkę symfoniczno-operową maestro Ewę Strusińską. Artystka od 2006 roku mieszka w Wielkiej Brytanii. W 2008 roku była dyrygentką- asystentem Halle’ Orchestra. Takie stanowisko pełniła, jako pierwsza kobieta w historii Wielkiej Brytanii. Była też (w latach 2013-2016) pierwszym dyrygentem i kierownikiem muzycznym Filharmonii Szczecińskiej. W swojej międzynarodowej karierze pracowała z wieloma czołowymi orkiestrami na świecie. W uznaniu dorobku zawodowego, artystka otrzymała tytuł Amabasadora Stalowej Woli (jej miejsce urodzenia).

(wszystkie informacje zaczerpnęłam z programu)

Ewa Rutkowska

 

 

1,605 total views, no views today