Iz 9, 1. 5 Na półkuli północnej, gdzie mieszkamy, święta Bożego Narodzenia wypadają w czasie zimowego przesilenia, gdy noce są najdłuższe a dni – najkrótsze. Właśnie w tym czasie, gdy wszyscy tęsknimy za światłem i słońcem, świętujemy przyjście na świat Tego, którego Pismo św. nazywa Wschodzącym Słońcem i Światłością świata. On, Syn Boży, Światłość ze Światłości, stając się człowiekiem zstępuje do kraju mroków. Przyjmuje ludzkie ciało w łonie Maryi, gdy Duch Święty okrywa ją swoim cieniem. Rodzi się, gdy noc dosięga swej połowy. Umiera na krzyżu, gdy mrok ogarnia całą ziemię. Zstępuje do otchłani – cienistej krainy śmierci. Wszędzie przynosi światło, którego żadna ciemność nie może stłumić. Do każdego człowieka tęskniącego za światłem mówi: Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia.Na święta Bożego Narodzenia w tych jakże mrocznych i trudnych czasach dzielę się z Państwem tym życiodajnym, krzepiącym orędziem i życzę wszelkiego dobra.