W Filharmonii Gorzowskiej 7 października rozpoczął się IX Festiwal Muzyki Współczesnej im. Wojciecha Kilara.
W programie inaugurującym wydarzenie znalazły się: Spiętrzenia na orkiestrę Jerzego Kornowicza, Koncert fortepianowy Pawła Szymańskiego oraz IV Koncert skrzypcowy Alfreda Schnittkego. Wykonawcami byli: Orkiestra Filharmonii Gorzowskiej pod batutą Przemysława Fiugajskiego, na fortepianie grał Maciej Piszek, na skrzypcach Anna Maria Staśkiewicz.
Fot. Filharmonia Gorzowska
Na zdj. dyr FG Joanna Pisarewicz, Paweł Szymański, Anna Maria Staśkiewicz, Przemysław Fiugajski, Maciej Piszek
Gościem festiwalu był kompozytor Paweł Szymański,
Fot. wm
zapytałam kompozytora o to czy można podpowiedzieć słuchaczom jak odbierać muzykę współczesną? Czy trzeba odgadywać co twórca miał na myśli?
Fot. Filharmonia Gorzowska
PSz: Myślę, że tak odbierać jak każdą muzykę. Muzyka pozostawia duży margines odbiorcy do jego własnych interpretacji, do poddawania się emocjom podczas słuchania. Natomiast to co kompozytor miał na myśli w pewien sposób jakoś do słuchacza na pewno dociera. Jednak nie jest to takie ważne, istotne jest czerpanie przyjemności i satysfakcji estetycznej. Nie jest zamysłem kompozytora żeby wszyscy jednakowo odbierali i przeżywali muzykę. Ona jest dla każdego z osobna, bo każdy człowiek ma swoją jakąś drogę i nie każdą muzykę musi akceptować. To jest świat indywidualistyczny, wolny.
WM: Jakie sytuacje są Panu najbliższe podczas tworzenia muzyki, czerpie Pan natchnienie z rzeczywistości a może sny mają jakiś wpływ?
PSz: Myślę, że sny – to jest pewien trop ale ja piszę muzykę w sposób abstrakcyjny nie potrzebuję inspiracji z zewnątrz. Przez długi czas muzyka stanowiła dla mnie obszar niejako izolowany od rzeczywistości był to pewnego rodzaju azyl, który niestety się kurczy, być może już w ogóle się skurczył w tej chwili wobec tej rzeczywistości, którą dzisiaj mamy. Być może nie ma już ani muzyki, ani sztuki, która może być całkowicie oderwana od rzeczywistości od tych rzeczy, które się dzieją. Jeśli tak jest, to jest to bardzo trudne, bo nie mamy na to niestety żadnego wpływu.
WM: Co oznacza cisza w utworze, czy to też jest gra?
PSz: Cisza jest bardzo ważnym elementem każdej muzyki. Wszystkie pauzy i zawieszenia grają ważną rolę w dramaturgii. Ja ciszą operuję w sposób świadomy bo jest ona nie mniej ważna niż dźwięki – powiedział kompozytor Paweł Szymański.
Festiwal potrwa do 21 października. Wśród wydarzeń będą koncerty symfoniczne, koncert kameralny i familijny, recital organowy oraz spektakl Polskiego Teatru Tańca.
Zaplanowano także pokaz filmu Jerzego Zarzyckiego „Miasto nieujarzmione” (1949), poprzedzony prelekcją. Dla najmłodszych przygotowano muzyczną grę edukacyjną „Kot Kilara”. Zabawa pozwala graczom poruszać się po całym obiekcie – jak po wielkiej planszy.
Kolejny koncert już w niedzielę 9 października.
-Trzy światy Pawła Mykietyna – mikrotonowy, wysublimowany i oniryczny w II Kwartecie smyczkowym (2006), kunsztowny, erudycyjny i przesycony emocjami w Sonetach Szekspira (2000), wreszcie energetyczny, skoncentrowany na przyspieszeniu i czasie świat III Kwartetu smyczkowego (2016) – mają w sobie wyjątkowy magnetyzm. Te fascynujące, choć skrajnie odmienne kameralne arcydzieła łączące eksperymentalne techniki wykonawcze z niepowtarzalną atmosferą i nastrojem, to muzyka, o której zapomnieć nie sposób. Muzyka o gigantycznej sile przyciągania, której nie możemy, a właściwie nawet nie zamierzamy się oprzeć.
Wykonawcy:
Kwartet smyczkowy im. Henryka Mikołaja Góreckiego: Maciej Grygiel / skrzypce, Łukasz Jaros / skrzypce, Joanna Głąb / altówka, Piotr Więcław / wiolonczela, Urszula Kryger / mezzosopran, Ryszard Alzin / fortepian
- W programie:
PAWEŁ MYKIETYN (*1971)
II Kwartet smyczkowy
Sonety Szekspira
III Kwartet smyczkowy
Cena biletów:
bilet normalny – 35 zł
bilet ulgowy – 30 zł
371 total views, 1 views today
[0]