Analiza ewolucyjna czterech teatrów: Szekspira, Wyspiańskiego, Matusza i Widowni. Tak nazwałam Projekt przygotowany przez reżysera Rafała Matusza na podstawie tekstów Stanisława Wyspiańskiego: krótkiej formy literackiej, „Śmierć Ofelii” i eseju „Studium o Hamlecie”. Rafał Matusz, przygotował spektakl w ramach stypendium artystycznego Prezydenta Miasta Gorzowa Wielkopolskiego.
Rozważania czy może zmierzanie się Wyspiańskiego z szekspirowskim dziełem przeniesione na gorzowską scenę, określam jako wędrówkę przez wieki, retrospekcję, melodię przyszłości i teraźniejszość, czyli krótko mówiąc ewolucję ludzkiego bytu na ziemi z ledwo zauważalnymi elementami odniesienia do Stwórcy – Pana. Odwieczne zmaganie się w człowieku dobra ze złem, sztuczności, pozoru, fałszu ale i nieodpartej myśli: „umrę nie umrę”.
Teatr to aktor i widz. Wystąpiły aktorki Karolina Miłkowska i Kamila Pietrzak a widzami była młodzież licealna licznie zgromadzona na Scenie Letniej, Teatru imienia Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim.
Foto Paweł Kamrad
Każdy może być Hamletem i każda może być Ofelią. -Wydarzenie łatwe nie jest ale jeśli dokładnie słucha się tekstu to problemu ze zrozumieniem nie ma – zauważyła po spektaklu licealistka. Jedna osoba przekazu nie zrozumiała i odważnie się przyznała.
Reżyser nawiązał porozumienie z młodymi odbiorcami, jak się okazało, mimo pewnych zahamowań z wyrażaniem opinii, widzowie trafnie dostrzegli istotę przekazu.
Aktorki pokazały emocje, spryt i siłę a może nawet tężyznę fizyczną. Obie wcielały się w Hamleta i obie grały Ofelię. Wzruszającym momentem było ich zespolenie w jedną postać, dzięki czemu widz słyszał emocje Ofelii ale odbierał także jej myśli, obserwując wewnętrzne zmagania. Była też walka, przemoc, nękanie, były emocje ukazujące siłę a innym razem słabość.
Trwa mierzenie się Wyspiańskiego z Szekspirem ale też z reżyserem Matuszem, który wychodzi tematycznie z zamierzchłych czasów ukazując także współczesny świat, w którym mężczyźni stawiani są w mrocznym świetle dziejów.
Na moje pytanie, czy to nie za ostro, czy naprawdę męski świat jest potworny, czy naprawdę kobiety doznają tak wiele zła, gwałtów, przemocy? Tym pytaniem chciałam sprowokować młodzież do wyrażenia myśli.
Reżyser odpowiedział, że to jest teatr, więc nie może być zagłaskania i pokazywania, że jest miło i wesoło, muszą być wyraziste środki przekazu. I z tym się zgadzam, wyraziste były dzięki Karolinie Miłkowskiej i Kamili Pietrzak.
Karolina Miłkowska powiedziała, że czasem teatr musi szokować. Z taką opinią zgodziła się młodzież i ku mojemu zaskoczeniu odebrała spektakl tak jak reżyser zaplanował, przynajmniej te osoby, które odważyły się mówić.
Z wypowiedzi młodych ludzi odnoszę wrażenie, że ten współczesny świat jest chyba gorszy niż te poprzednie, czego powodem jest przede wszystkim internet i wszelkie media społecznościowe z ich „dobrodziejstwem”, pokazujące, że wszędzie jest przemoc, począwszy od domu, że taki przekaz jak ten dzisiejszy uzmysławia grozę nie tylko świata dalekiego ale także tego bliskiego. Ale taki spektakl pokazuje jak wygląda zło a nade wszystko skłania do myślenia, i postanowienia żeby zła nie czynić.
Tu rozmowa z reżyserem Rafałem Matuszem w marcu 2023 roku: http://wandamilewska.pl/?p=17961
A tu opis reżyserski:
Projekt przygotowany na podstawie dwóch bardzo ważnych i klasycznych tekstów Stanisława Wyspiańskiego: krótkiej formie literackiej, mającej w pierwotnej wersji formę „Śmierć Ofelii” i eseju teatralnego „Studium o Hamlecie”.
Jesteśmy w świecie, pierwotnie zbudowanym przez Szekspira, a Wyspiański proponuje nam swoją wersję. Pomysł polega na zderzeniu Hamleta i Ofelii, pokazania ich skomplikowanych relacji. „Studium o Hamlecie” jest opowieścią o aktorze, który pracuje nad główną postacią. To wyjątkowa analiza psychologiczna, pokazująca wszystkie rozterki bohatera, praca nad rolą – praca nad Hamletem, jest pracą nad sobą, którą każdy musi ze sobą zrobić. Ja kontra świat.
Drugą postacią, która wywodzi się z tekstu Szekspira jest Ofelia. Wyspiański w tekście „Śmierć Ofelii” ukazuje cały tragizm tej postaci, sposób w jaki została wykorzystana przez świat, stała się narzędziem walki i manipulacji dworu z Hamletem. Ofelia przeżywa swoistą psychodramę, kiedy stoi w wodzie i tak jak u Szekspira zamierza się utopić. Waha się, rozpatruje wszystkie za i przeciw, ciągle jak mantrę powtarza pytanie „umrę nie umrę?”.
Chcemy też otrzeć się o psychodramę, zobaczyć jak klasyczny tekst reaguje na nowoczesne narzędzia teatralne. Chcemy też sprawdzić jak działają teksty Wyspiańskiego w jakimś sensie nadpisane Szekspirowi. Jak pracuje i jak łamie się ten wyjściowo zarysowany duodram. Szekspir w Wyspiańskim- najlepsza z możliwych klasyka w wykonaniu doskonałych warsztatowo aktorek: Karoliny Miłkowskiej i Kamili Pietrzak.
Co robi Szekspir u Wyspiańskiego?
Niech Was nie zwiedzie, że to jest klasyka.
Pokaz odbędzie się w czwartek 21.12.2023 o godz. 13.00 na Scenie Kameralnej Teatru im. Juliusza Osterwy
Adaptacja i reżyseria Rafał Matusz
Projekt powstał w ramach stypendium artystycznego Prezydenta Miasta Gorzowa Wielkopolskiego.
Czas trwania: 60 min
Przed pokazem reżyser wygłosi wstęp i mini wykład o Wyspiańskim.
Po pokazie przewidziana jest dyskusja z widownią.
289 total views, 1 views today
[0]