Relacja Ewy Rutkowskiej
Literatura historii regionu
Zofia Mąkosa, autorka trylogii „Wendyjska winnica”
Laureatka Lubuskiego Wawrzynu Literackiego w 2017 roku
Spotkanie z cyklu „Region w literaturze”
Gorzów WiMBP, 3 kwietnia 2019
Zofia Mąkosa urodziła się w Kargowej. Dzieciństwo spędziła w Chwalimiu, na niemiecko-polskim pograniczu. W tej wsi, gdzie się wychowała, umiejscowiła dzieje swojej pierwszej (z cyklu) powieści. Pisać zaczęła po przejściu na emeryturę. Na początku były to opowiadania w trakcie których nabierała umiejętności tworzenia fabuły i pewności siebie. Była to też nauka warsztatu. Gdzieś z „tyłu głowy” świtała jej ciągle myśl, aby napisać powieść. Pisanie zawsze sprawiało jej przyjemność. Z zawodu jest nauczycielką historii. Na początek namówiła męża do napisania książki. I tak powstała jego książka o Karszynie.
Pani Zofia w trakcie pisania opowiadań zaczęła pilnie studiować historię regionu. Zawsze ją to interesowało. A w historii jakoś szczególnie interesowały ją losy kobiet w różnych okresach historii i w trudnych czasach życia na Pograniczu. W okresie poprzedzającym II wojnę światową i tuż po wojnie. O zagmatwanych dziejach tego regionu, dużo wieści zaczerpnęła z internetu. Wiarygodności dodawały rozmowy z osobami, które jeszcze żyły i pamiętały te okrutne czasy. Rozmawiała z Polakami i Niemcami, byłymi mieszkańcami tych terenów. To czego się dowiadywała z tych rozmów, było wręcz wstrząsające. To też utwierdzało ją w przekonaniu, że trzeba o tym pamiętać. Nie wolno zapomnieć.
Książki Zofii Mąkosy mówią o trudnych czasach wojny i tuż po wojnie. O rodzinie, o łączących je więzach. O sile miłości. Ale przede wszystkim o determinacji kobiet.
Trylogia nosi tytuł „Wendyjska winnica”.
Pierwszy tom „Cierpkie grona”, której akcja umiejscowiona jest we wsi Chwalęcice. Opowiada dzieje rodziny Marty Nejman, gorliwej luteranki, która stara się utrzymać gospodarstwo odziedziczone po przodkach. Obejmuje okres tuż przed wojną i okres wojny. Tom drugi nosi tytuł „Winne miasto”. Dzieje tej powieści umiejscowione są w Zielonej Górze. Opowiada o okresie lat 1945 do 1948 . W tym mieście po wojnie zamieszkała córka Marty Nejman, Matylda. Trzeci tom, pod roboczym tytułem: „Kropla słodkiego wina”, opowiadać będzie dalsze dzieje potomków Marty Nejman. A akcja rozgrywać się będzie w Niemczech. Najwięcej wątków autobiograficznych znajduje się w drugim tomie. Problem przesiedlenia nie jest autorce obcy. Dotknął on także jej najbliższą rodzinę, którą po wojnie przesiedlono z Wileńszczyzny.
„Autorka plastycznie i wiarygodnie odtwarza rzeczywistość prowincji…. Ukazuje trudny ludzki los. Każda z postaci w tych powieściach wnosi swoją przeszłość, ale także widzenie swojej przyszłości” (K. Kamińska).
Książki zostały wydane przez Wydawnictwo Książnica i mają być w niedalekiej przyszłości tłumaczone na język niemiecki.
Pani Zofia nie chce być utożsamiana z jednym tematem. Interesuje ją historia, a w historii problemy ludzi w czasach dawniejszych i współczesnych.
W planach powieść sięgająca czasów wieku XVII. Będzie to powieść o kobietach.
Moderatorem spotkania była Renata Ochwat.
Po spotkaniu autorskim odbył się koncert na cztery ręce, pięknej muzyki z klimatem na dwóch fortepianach, w wykonaniu Józefa Sobolewskiego i Przemysława Raminiaka.
Ewa Rutkowska
1,315 total views, 2 views today
[0]