milpress

30 kwietnia 2019 r. minęła 74. rocznica wyzwolenia przez Armię Czerwoną niemieckiego obozu koncentracyjnego w Ravensbrück w Niemczech. Na Cmentarzu Świętokrzyskim przy ul. Warszawskiej w Gorzowie, na wzgórzu, w cieniu okazałych klonów znajduje się pomnik Więźniów Ravensbrück. Monument autorstwa Zofii Bilińskiej kryje prochy 16 więźniów zmarłych w Gorzowie w 1945 r. Znane są nazwiska tylko ośmiu z nich, wyryte na czarnej płycie. Pozostałe nazwiska nieznane. Inicjatorką budowy pomnika była Zofia Nowakowska.

Okoliczności, które sprawiły, że więźniowie trafili do miasta nad Wartą wyjaśnia relacja  ówczesnego wiceprezydenta polskiego Gorzowa Leona Kruszony i Natalii Bukowieckiej przytoczona przez Pawła Lewandowskiego w Nadwarciańskim Roczniku Historyczno-Archiwalnym nr 19 z 2012 r. „Wielkim wydarzeniem było wysłanie w czerwcu 1945 r. kolumny samochodowej do obozu kobiecego w Ravensbrück, skąd przewieziono do szpitala PCK, położonego przy ul. Kosynierów Gdyńskich, kompletnie wyczerpane po licznych zbrodniczych operacjach kobiety więźniarki, tzw. »króliczki doświadczalne« oraz kilku mężczyzn. Inicjatywa upomnienia się o pozostające w opuszczonym obozie więźniarki była bez wątpienia niebagatelnym i szlachetnym aktem, wykraczającym w gruncie rzeczy poza obowiązki zarządu miasta. W reakcji na makabryczne wieści o obrazach obozów postanowiono wszakże podjąć próbę ratowania zgnębionych w lagrze Polaków. Przybycie więźniarek wywołało spore poruszenie i wiele przykładów ofiarności ze strony polskiej społeczności miasta. Nawet mimo okazanej pomocy i opieki część z wycieńczonych więźniarek szybko zmarła. Zostały wtedy jednymi z pierwszych Polaków pochowanych w Gorzowie”.

Szpital Polskiego Czerwonego Krzyża założony przez dr Ryszarda Brauna mieścił się w budynku przy ul. Kosynierów Gdyńskich 22-23, późniejszej siedzibie Zespołu Szkół Gastronomicznych. Na murach pustego dziś budynku, po przeniesieniu szkoły na ul. Okólną, próżno szukać jakiejkolwiek informacji o wcześniejszej, humanitarnej roli tego gmachu.

Cmentarz Świętokrzyski jest także miejscem wiecznego spoczynku zmarłej w 1948 r. więźniarki Ravensbrück Marii Kuszell. Jej grób pokryty płytą z kwiatowym ornamentem znajduje się w pierwszym rzędzie od strony kościoła, po lewej stronie głównej alei, tuż przy wysokim jesionie. Na płycie widnieje napis: Ś. P. MARIA RYŚKA KUSZELL BYŁY WIEZIEŃ RAVENSBRÜCK UR. 13.V.1916 R. ZM. 18.VIII.1948 R. PROSI O ZDROWAŚ MARIA.

Tekst i foto Helena Tobiasz

1,286 total views, no views today

 Relacja Ewy Rutkowskiej

Galeria „Pod Kopułą” II piętro WiMBP im. Z. Herberta. Wernisaż wystawy Janusza Kokota „Poza horyzont”

Gorzów, 25 kwietnia 2019

Tak już w życiu jest, że wszystko wokół się zmienia. Zmieniają się pasje i zainteresowania.  Każdy z nas na swojej drodze, ciągle odkrywa coś nowego, innego…  Nie inaczej jest w malarstwie. Tu ciągle dokonujemy nowych odkryć, my jako widzowie i artyści poszukujący nowych środków wyrazu. I choć nadal fascynujemy się dziełami dawnych wielkich mistrzów, to często pada pytanie: „czy wciąż eksploatować znany i opanowany obszar działalności, czy raczej zrezygnować z poczucia bezpieczeństwa i ufając własnej intuicji wyruszyć w nieznane?” (z programu wystawy). I tak jest w tym przypadku. Artysta przez  lata pasjonował się malarstwem realistycznym i nagle zrobił zwrot. I zajął się abstrakcją geometryczną. W 2013 roku powstały jego prace, które zatytułował „Horyzont”, Motywem przewodnim tych prac jest pozioma linia. Prace w Galerii „Pod Kopułą”, to kilka rysunków z tego cyklu oraz kompozycje powstałe w czasie pobytu artysty w Afryce. Wszystkie prace wykonane są pastelą olejną.

Artysta (rocznik 1960) jest nagradzany za pewną świadomość wypowiedzi i użycie nowych środków wyrazu.

Wydaje mi się jednak, że tzw. zwykły widz trochę się w tym pogubi. Choć jest to dla niego także nowe doświadczenie. Na pewno trzeba dużo wiedzieć i znać więcej prac artysty, aby unaocznić sobie słowa kuratora wystawy Zbigniewa Olchowika. „Na tej wystawie widać drogę, jaką wytyczył sobie artysta”. A artysta dodał: „Prace powinny same mówić za artystę”.

Przekonajmy się. Wystawa czynna będzie do końca maja br.

Ewa Rutkowska

992 total views, no views today

Pełnych nadziei i Bożego błogosławieństwa Świąt Wielkiej Nocy,

wszystkim Czytelnikom

życzy

milpress

1,122 total views, no views today

Poradnictwo, dogoterapię, kosmetykę i masaże dla osób cierpiących na  chorobę otępienną i inne choroby psychiczne oraz dla ich opiekunów zaproponowało Gorzowskie Centrum Pomocy Rodzinie, poprzez realizację kilkutygodniowego projektu, który rozpoczął się pod koniec marca i potrwa do 10 maja.

Pierwsze zajęcia odbyły się w muzycznym Jazz Klubie „Pod Filarami”, w którym poprowadzone zostały czynności pielęgnacyjne i kosmetyczne oraz w lokalu Gorzowskiego  Związku Sportu  Niepełnosprawnych ,,Start”, w którym dla osób chorych odbyły się zajęcia z udziałem szkolonych psów.

Do niecodziennych zajęć zaproszeni zostali opiekunowie osób starszych i niepełnosprawnych oraz ich najbliżsi, którym na co dzień pomagają. W terapii uczestniczyli m.in. podopieczni Domu Dziennego Pobytu, Domu Pomocy Społecznej nr 1,  Środowiskowego Domu Samopomocy oraz mieszkańcy Gorzowa Wlkp.

Katarzyna Obszańska pracownik socjalny GCPR, która jest jedną z organizatorek projektu  wyjaśniła, że zajęcia z obydwu dziedzin odbywają się w tym samym czasie dla dwóch grup. Ich celem jest umożliwienie osobom przebywającym codziennie ze sobą, zmiany środowiska i  zaczerpnięcia przyjemności z obecnych trendów polepszania samopoczucia. – Ważne jest aby osoby wspierane i wspierające mogły odetchnąć choć na chwilę od siebie, a wolny czas mogły spędzić na oddzielnych zajęciach – podkreśla pracownik socjalny.

Dzięki uprzejmości kierownika klubu Bogusława Dziekańskiego, kierownictwa „Startu”oraz Jolanty Szarek-Rój, właścicielki Czeko-Laki-Team Dogoterapia, zajęcia mogą odbywać się bez ponoszenia kosztów i co ważne w niecodziennej atmosferze. Kosmetykę dłoni: manicure i masaż rąk prowadzą panie z Medycznego Studium Zawodowego. W przerwie, przy rytmach muzyki można się napić kawy, herbaty i zjeść pyszne ciasto.

Gorzowskie Centrum Pomocy Rodzinie, którego dyr. jest Beata Kulczycka rozpoczęło realizację projektów socjalnych pt. ”OtępieNIE nie znaczy odrzuceNIE” oraz „Bliżej siebie – Razem łatwiej”. Grupą docelową projektów socjalnych są osoby borykające się z problemem chorób otępiennych, niepełnosprawności, poczuciem nieprzydatności i wykluczeniem społecznym oraz ich opiekunowie. Celem głównym projektów jest wzmocnienie funkcji poznawczych u osób z otępieniem oraz odciążenie ich opiekunów i integracja środowisk. Projekty są dedykowane mieszkańcom Gorzowa Wielkopolskiego i obejmują grupę 12-15 chorych i tylu też opiekunów.

Termin realizacji projektu odbywać się będzie od marca do maja 2019 r. w formie cotygodniowych spotkań, podczas których seniorzy będą uczestniczyć w zajęciach z terapii zajęciowej, muzykoterapii, kosmetologii i masażu. W tym samym czasie opiekunowie będą mieli możliwość skorzystać z zajęć, podczas których specjaliści zadbają o ich dłonie i ciało – głównie kręgosłupy, a także z porad dotyczących pielęgnacji i ergonomii w opiece nad osobami niesprawnymi fizycznie. Zakończeniem projektu będzie wspólny wieczorek taneczny przy ciastku i kawie, na którym gościć będą obie grupy beneficjentów. Wtedy też wręczone zostaną seniorom kołderki polisensoryczne.

Z inicjatywy pracowników socjalnych GCPR, do współpracy pozyskani zostali specjaliści oraz uczniowie Studium Medycznego w Gorzowie Wlkp. oraz Zespół Szkół Odzieżowych,   który zobowiązał się uszyć kołderki.

Wanda Milewska

1,103 total views, no views today