607 total views, no views today
Ponad 11 tys. kwiatów, tyle m.in. bratków, stokrotek, goździków i zawilców posadzono w ostatnich dniach w ramach wiosennego ukwiecenia miasta.
Te jednoroczne nasadzenia trafiły do gruntu o łącznej powierzchni 235 m kw. oraz do ponad stu kwietników. Nasadzenia i pielęgnacja kwiatów kosztowała ok. 39 tys. zł.
Nasadzenia można zobaczyć przy herbie miasta (ul. Sikorskiego), „fali” (ul. Chrobrego/ul. Wodna), przy tzw. „Przemysłówce” (ul. Jagiełły), przy Urzędzie Stanu Cywilnego oraz w parku Górczyńskim.
Nowe kwiatki pojawiły się i w kwietnikach; w czterech wieżach kwiatowych (na „Kwadracie” i przed USC), w trzech donicach plastikowych („Kwadrat”) oraz w 113 donicach betonowych i drewnianych (m.in. przy ulicy Sikorskiego, Wełniany Rynek, Hawelańskiej, Obotryckiej oraz na bulwarze wschodnim).
Wydział Gospodarki Komunalnej i Transportu Publicznego bezpośrednio przed Wielkanocą wystawi w części deptakowej ulicy Sikorskiego i na „Kwadracie” odświeżone (odmalowane) ozdoby plenerowe w postaci jajek wielkanocnych.
Wydział planuje również w okresie wiosennym wystawić nowe 34 donice – między innymi wzdłuż ul. Sikorskiego. Znajdą w nich swoje miejsce m.in. krzewy i trawy – ostnica i turzyca, które będą uzupełnione barwnymi akcentami z roślin jednorocznych.
Aleksandra Żejmo-Hałaburda
645 total views, no views today
28 marca przypada kolejna rocznica ustanowienia w Gorzowie Wlkp. polskiej administracji. W tym dniu o godzinie 11.00, sekretarz miasta Eugeniusz Kurzawski i przewodniczący Rady Miasta Jan Kaczanowski, w asyście strażników miejskich, złożą kwiaty pod Pomnikiem Pionierów Gorzowa na nadwarciańskim bulwarze.
W związku z sytuacją epidemiczną, uroczystości odbędą się bez udziału pionierów.
Muzeum Lubuskie im. Jana Dekerta przygotowało okolicznościową wystawę pt. „Dwa dokumenty – dwie epoki”, na której zostaną zaprezentowane akty erekcyjne; starszy, z 1945 roku, dotyczy niezrealizowanego pomnika Wolności, natomiast akt z 1957 dotyczy budowy pomnika Adama Mickiewicza. Dokumenty, które zostały poddane pracom konserwatorskim, po raz pierwszy zostaną pokazane publiczności. Wystawę będzie można zobaczyć tylko online. Do wirtualnego zwiedzania wystawy, Muzeum Lubuskie zaprosi w przyszłym tygodniu.
Dzień Pioniera obchodzony jest w Gorzowie 28 marca, w rocznicę ustanowienia w mieście polskiej administracji. W 1945 roku grupa Polaków z Wągrowca, z Florianem Kroenke na czele, przybyła 27 marca do zdobytego przez Armię Radziecką niemieckiego Landsberga i następnego dnia przejęła władzę w mieście. Pierwszym burmistrzem, a później prezydentem został Piotr Wysocki. Rok później Landsberg oficjalnie i urzędowo nazwany został Gorzowem Wielkopolskim.
Ze względu na obostrzenia pandemiczne większość zaplanowanych wydarzeń została odwołana, bądź przeniesiona na inny termin.
Wg informacji Karoliny Machnickiej
Fot. Łukasz Kulczyński
648 total views, no views today
Czy naprawdę chcemy szukać Boga? – pytał podczas rekolekcyjnych rozważań ks. Ryszard Stankiewicz w sanktuarium św. Weroniki przy parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Gorzowie Wielkopolskim. Nauki Wielkopostne potrwają do 24 marca.
Ks. Stankiewicz jest wikariuszem w parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jest również moderatorem Domowego Kościoła, czyli gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie.
Pierwszego dnia rekolekcji, kapłan rozpoczął rozważania o poszukiwaniu Boga, zachęcając szczególnie w czasach trwającej pandemii. – Śmierć, choroba jest obok nas. W tej parafii zmarło kilkanaście osób, w mojej o wiele mniejszej – pięć.
Bóg jest obok nas – zapewniał duchowny, twierdząc, że kiedy Jezus widzi, że Go szukamy on natychmiast podbiega i czyni jeszcze inne kroki i daje się poznać. Bóg jest większy od wszystkich naszych marzeń – powiedział duszpasterz, który w rozmowie z milpress przypomniał, że kilka dni temu przewodniczył uroczystości pogrzebowej swojego proboszcza ks. prałata Zygmunta Lisieckiego, który zmarł w wieku 72 lat.
Rozważając temat szukania Boga, duchowny stwierdził, że warto zacząć od ciekawości i odpowiedzenia sobie na pytanie: jaki On jest? Czy naprawdę chcę szukać Jezusa? Może już się przyzwyczailiśmy, że jest jak jest. Jesteśmy jak u siebie i niczego się nie spodziewamy – pytał homileta, zastanawiając się nad zasadnością modlitwy.
– Może dziś modlimy się dlatego, żeby nie dotknął nas covid, albo o zdrowie a może o kogoś zmarłego? Każdy z nas ma jakiś obraz Boga. Może dla kogoś jest staruszkiem z siwą brodą jako naiwny dziadek, a może pełni rolę policjanta a może jest wielki i potężny, który wg nas nie interesuje się naszym życiem.
Następnie zapewniał ks. Stankiewicz, że Pan Bóg chce być w naszym życiu, pod warunkiem, że Mu pozwolimy. – Bóg jest czyś większym niż wszystkie nasze oczekiwania, nadzieje i marzenia. Potrzebujemy odwagi by to wszystko zostawić i poszukać kogoś większego. Warto szukać Jego samego i tu potrzebna jest odwaga. Odwaga do tego by nie realizować swoich marzeń ale żeby marzyć o Bogu aby przekroczyć granice swojego obrazu o Nim.
Jednak sama ciekawość do spotkania nie wystarczy, potrzebna jest chęć uczestniczenia w życiu Jezusa – zapewniał rekolekcjonista, który przypomniał o znaczeniu życia dla innych, miłości nie egoistycznej ale skierowanej do drugiego człowieka. I nie chodzi tu o wielkie gesty. Dziś jest ten czas kiedy wzajemna pomoc jest bardzo potrzebna, nawet najdrobniejsza – przypominał.
Nabożeństwu rekolekcyjnemu towarzyszyła nastrojowa wielkopostna muzyka w wykonaniu nowej organistki Aleksandry Modzelan, która pełni tę funkcję od stycznia tego roku. Artystka ukończyła szkołę muzyczną w Słupsku, prowadzenia śpiewu w czasie liturgii nauczyła się od organisty z gorzowskiego kościoła. Była reporterką w gorzowskiej telewizji, pracowała także w Teatrze im. Juliusza Osterwy. Jej mąż prowadzi Klub Szachowy Stilon Gorzów Wlkp. Teść śp. Kazimierz Modzelan był opozycjonistą, działaczem solidarnościowym – pośmiertnie odznaczony „Krzyżem Wolności i Solidarności” nadanym przez Prezydenta RP w 2015 r.
647 total views, no views today
1,095 total views, no views today
Do końca marca potrwają Dni Kultury z Bratem Albertem, organizowane przez Koło Gorzowskie Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta. W tym roku obchodzone są pod hasłem: Z oddali. Ze względu na czas pandemii wszystkie wydarzenia odbywają się on-line.
W programie kulturalnych obchodów zaplanowano m.in.: koncert gitarowy utworów J.S. Bacha w wykonaniu Grzegorza Klickiego, czytanie wybranych dzieł św. Brata Alberta, konkurs fotograficzny, występ młodzieży z II LO im. M. Skłodowskiej – Curie.
W ramach Dni, wczoraj zakończyły się medytacje Drogi Krzyżowej, które prowadzone były codziennie przez 2 tygodnie na kanale YouTube. Rozważania przygotowane zostały przez kleryków Wyższego Seminarium Duchownego w Paradyżu oraz przez mieszkańców schroniska.
Każdego dnia mężczyźni czytali rozważania, które były jednocześnie ich świadectwem. W swoich modlitwach prosili Stwórcę o potrzebne łaski, dziękowali za pomoc i przepraszali za niegodne życie spowodowane najczęściej nadużywaniem alkoholu. Modlitwę współprowadził dr Piotr Kuśmider – opiekun terapeuta, który jest także prezesem Koła Gorzowskiego.
Rozważania do poszczególnych stacji DK nagrywane były w różnych miejscach schroniska, w kaplicy, świetlicy, w pokojach i w różnych zakątkach ogrodu, okalającego schronisko dla bezdomnych mężczyzn. Wszystkie modlitwy i rozważania DK wydrukowane były w specjalnym folderze pod tytułem: Głos Brata Alberta.
W internetowej Krucjacie, mężczyźni wyznawali swoje słabości, zapewniali o wsparciu, którego doznają dzięki zawierzeniu Jezusowi. – Czuję się człowiekiem mało odpornym psychicznie. Paląc papierosa przed schroniskiem myślę o tym jak szybko płyną dni mojego życia. Nie rozumiem czasu Wielkiego Tygodnia, tych nabożeństw ale wierzę w Ciebie Jezu – mówił podopieczny.
– Gdybym mógł cofnąć czas to bym nigdy nie opuścił rodzinnego domu. Pomóż mi Panie abym mógł rozpocząć wszystko od nowa. Proszę o pomoc w relacjach z bliskimi – mówił kolejny mężczyzna.
W rozważaniach panowie opowiadali migawki z życia: nocleg w pociągu a potem ogrzewanie przy kaloryferze na dworcowej poczekalni. – Widząc szczęśliwych ludzi idących do rodzin, myślałem o śmierci. Proszę Cię Panie o siłę – wyznawał bezdomny.
Mężczyźni jak dzieci mówili o swoich słabościach: – Panie próbuję Cię poznać i zrozumieć umysłem trzeźwym bez używek. Dowiedziałem się, że w trudnych chwilach dobrze jest kontemplować Jezusa na Krzyżu, zacząłem to robić. Jest ciężko! Ale pomaga. Tylko prawda. A wiemy, że zaprzeczenia w tej chorobie to chleb powszedni – mówił następny podopieczny.
– Pomóż nam Panie wędrować codziennie trudami naszego Krzyża. Wspomóż w słabościach i ulecz lęki – prosili.
Schroniskiem od lutego kieruje Łukasz Niedźwiecki, który całe dotychczasowe życie zawodowe poświęcił pracy z osobami wykluczonymi społecznie pracując w Zakładzie Karnym. Gorzowskie Koło prowadzi Noclegownię, schronisko – dom brata Alberta i mieszkania treningowe.
https://www.zyciezakonne.pl/wiadomosci/kraj/gorzow-wlkp-trwaja-dni-kultury-z-bratem-albertem-104932/
770 total views, no views today
Brązową Drogę Krzyżową przekazał 19 marca w darze franciszkanom z klasztoru Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów w Gorzowie Wielkopolskim artysta rzeźbiarz Jerzy Gąsiorek. Ze względu na pandemię uroczystość nie była nagłośniona, a udział w niej wzięło niewielu wiernych. Ponieważ dzieło znajduje się na zewnątrz klasztoru, wierni mogą w każdym czasie przyjść obejrzeć i pomodlić się.
Klasztor znajduje się przy parafii św. Antoniego Padewskiego i św. Stanisława Kostki, której proboszczem jest ks. Krzysztof Gajewski. Świątynia od kilkudziesięciu lat nazywana jest Białym Kościołem.
Kapłan w rozmowie z milpress powiedział, że przypadek zrządził, iż Krucjata się tu znalazła. – Nazywam ją brązową Drogą Krzyżową nie tylko dlatego, że wykonana jest z drewna ale dlatego, że jest taka nasza kapucyńska, franciszkańska – stwierdził ks. Gajewski, który przypomniał jej historię.
Ksiądz planował omówić z artystą sprawy dotyczące kaplicy, gdy przechodzili przez dziedziniec, Gąsiorek dostrzegł siedem wnęk w murze okalającym budynki. – Iskry w oczach się zapaliły panu Jerzemu – powiedział kapłan, przyznając, że to miejsce nigdy nie było zagospodarowane, choć wcześniej planowano zapełnić je tablicami informacyjnymi.
Natomiast Jerzy Gąsiorek zdradził, że niedawno podobną ale większą Drogę Krzyżową podarował dla hospicjum w Wilnie, które prowadzi s. Michaela Rak, niegdyś wiele lat kierująca Hospicjum św. Kamila w Gorzowie Wielkopolskim.
– Gdy zobaczyłem te siedem wnęk, wiedziałem, że jest to miejsce, w którym powinny się znaleźć moje prace, po dwie w jednej – stwierdził Gąsiorek, zauważając, że nawet nie trzeba było przygotować zadaszenia, tak jak w Wilnie, gdzie rzeźby wiszą na płaskim murze.
To wygląda tak jakby te wnęki były przygotowane specjalnie do tych rzeźb. – Zrobiłem je ze starych okien z mojej santockiej wieży, a prace wykonywałem tydzień. Moja Droga Krzyżowa zaczyna się Bożym Narodzeniem przedstawiającym Maryję z Dzieciątkiem Jezus ukrytym w Jej sercu a kończy sceną Maryi z Synem zdjętym z krzyża.
– Na zakończenie uczestniczyłem we Mszy św. – powiedział Gąsiorek – podczas której ksiądz wymienił moje nazwisko i to było naprawdę dla mnie bardzo sympatyczne – stwierdził rzeźbiarz, który na co dzień przebywa w nadwarciańskim grodzie Santok, a w zabytkowej wieży utworzył muzeum, które od wielu lat jest atrakcją dla zwiedzających.
Twórca urodził się 17 stycznia 1941 r. w Granowcu. Jest absolwentem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz studiów podyplomowych z muzealnictwa i wystawiennictwa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
Jerzy Gąsiorek – rzeźbiarz, malarz, autor wierszy oraz prozy w swojej twórczości wielokrotnie podejmuje tematykę religijną. Od 1984 r. do 2004 r. organizował i był komisarzem Biennale Sztuki Sakralnej w Gorzowie Wlkp. W 1995 r. otrzymał nagrodę im. Brata Alberta. Z jego inicjatywy powstała w Gorzowie druga po Zakopanem kolekcja dzieł Władysława Hasiora. Był założycielem i wieloletnim dyrektorem Biura Wystaw Artystycznych. W 2019 r. wydał książkę pt. Listy do praprawnuka, która jest autobiografią, a z niej się można dowiedzieć, że także uczył się w seminarium duchownym.
1,231 total views, no views today
To jest historyczna Droga Krzyżowa, poprowadzona w pandemicznym okresie w tej gorzowskiej katedrze – powiedział 19 marca w uroczystość św. Józefa, ordynariusz diecezji zielonogórsko – gorzowskiej bp Tadeusz Lityński przed Mszą św. inaugurującą Rok Rodziny w diecezji.
W odrestaurowanej po pożarze świątyni, który wybuchł w 2017 r. pierwsza Msza św. odprawiona została 1 lutego b.r. Nie wszystkie elementy sakralne są już odnowione, nadal restaurowane są m.in organy a także klasyczna Droga Krzyżowa.
Rozważania Drogi Krzyżowej przygotowało 14 rodzin reprezentujących wspólnotę diecezjalną. Wierni modlili się przed stacjami DK, które stanowiły obrazy autorstwa Jerzego Zgorzałka.
Proboszcz katedry ks. dr Zbigniew Kobus wyraził wdzięczność artyście za udostępnienie prac, które wędrują po gorzowskich kościołach od ub. roku, a są to jedne z jego najnowszych dzieł sakralnych. Artysta malarz przed kilu laty przybył do Gorzowa Wlkp. z Warszawy, tutaj zamieszkał i tu ma swoją galerię.
Bp Lityński dziękując rodzinom prowadzącym rozważania, polecił je opiece patrona Roku św. Józefowi. – Prosimy go aby nas wspierał i towarzyszył wszystkim rodzinom, tak jak bezpiecznie przeprowadzał Rodzinę Świętą po zakrętach i drogach Palestyny czy Egiptu, tak niech przeprowadza rodziny naszej diecezji. W tę modlitwę włączamy rodziny, ich cierpienia i bóle w czasie trudnych doświadczeń i oddajemy je w opiekę – mówił hierarcha.
Natomiast ks. Kobus podkreślił potrzebę szczególnej modlitwy ze względu na to, że rodziny są bardzo zagrożone współczesnymi prądami myślowymi. – Trzeba się za nie modlić by stały na fundamencie najwspanialszej Rodziny – Świętej, której opiekunem i żywicielem był św. Józef, a którego dziś uroczystość przeżywamy – zaznaczył duchowny.
Na zakończenie uroczystości rozdawane były foldery z rozważaniami i obrazami DK autorstwa Jerzego Zgorzałka. A także z obrazem Jezusa Miłosiernego, którego namalował ten sam artysta. Obrazy tej Drogi Krzyżowej stoją na specjalnych stelażach, które także wykonał twórca.
Jerzy Zgorzałek ur. się w 1944 r. w Równem na dzisiejszej Ukrainie. Przez wiele lat mieszkał w Warszawie, tam miał pracownię malarską i galerię. Umiejętności swoje doskonalił w pracowni pejzażysty i pedagoga Jerzego Baurskiego. W 2012 r. otworzył galerię w Gorzowie Wielkopolskim. Jest żonaty, ma jedną córkę.
W rozmowie z KAI artysta powiedział: – to, że namalowałem obrazy sakralne to był typowy cud, bo ja nie byłem człowiekiem jakimś bardzo uczęszczającym do świątyń. O wielu tematach religijnych nigdy nie słyszałem – wyznał, przyznając, że od tego momentu coraz bardziej zgłębia wiedzę religijną i otwiera się na wiarę. Powiedział, że do namalowania Jezusa Miłosiernego skłonili go znajomi ze wspólnoty Odnowa w Duchu św.
Wcześniej namalował św. Barbarę, także na prośbę ludzi z kościoła gdzieś pod Wrocławiem. Potem koledze namalował Matkę Boską Katyńską, a na prośbę sąsiadów – małżeństwa, które należy do Odnowy w Duchu św. namalował Jezusa Miłosiernego.
Poświęcenie obrazów DK Jerzego Zgorzałka odbyło się we wrześniu ub. roku w kościele pw. św. Józefa Rzemieślnika w Wawrowie koło Gorzowa Wlkp., którego proboszczem jest ks. Andrzej Kołodziejczyk.
1,003 total views, no views today