Dziewiątą edycję Festiwalu Muzyki Współczesnej przygotowano pod hasłem „Ślady przeszłości”.
W programie znalazły się: Spiętrzenia na orkiestrę Jerzego Kornowicza, Koncert fortepianowy Pawła Szymańskiego oraz IV Koncert skrzypcowy Alfreda Schnittkego. Wykonawcami byli: Orkiestra Filharmonii Gorzowskiej pod batutą Przemysława Fiugajskiego, na fortepianie grał Maciej Piszek, na skrzypcach Anna Maria Staśkiewicz.
Fot. Filharmonia Gorzowska
Gościem festiwalu był kompozytor Paweł Szymański, którego w czasie przerwy zapytałam o to czy można podpowiedzieć słuchaczom jak odbierać muzykę współczesną? Czy trzeba odgadywać co autor tworzący swoje dzieło miał na myśli?
PSz: Myślę, że tak odbierać jak każdą muzykę. Muzyka pozostawia duży margines odbiorcy do jego własnych interpretacji, do poddawania się emocjom podczas słuchania. Natomiast to co kompozytor miał na myśli w pewien sposób jakoś do słuchacza na pewno dociera. Jednak nie jest to takie ważne, istotne jest czerpanie przyjemności i satysfakcji estetycznej. Nie jest zamysłem kompozytora żeby wszyscy jednakowo odbierali i przeżywali muzykę. Ona jest dla każdego z osobna, bo każdy człowiek ma swoją jakąś drogę i nie każdą muzykę musi akceptować. To jest świat indywidualistyczny, wolny.
WM: Jakie sytuacje są Panu najbliższe podczas tworzenia muzyki, czerpie Pan natchnienie z rzeczywistości a może sny mają jakiś wpływ?
PSz: Myślę, że sny – to jest pewien trop ale ja piszę muzykę w sposób abstrakcyjny nie potrzebuję inspiracji z zewnątrz. Przez długi czas muzyka stanowiła dla mnie obszar niejako izolowany od rzeczywistości był to pewnego rodzaju azyl, który niestety się kurczy, być może już w ogóle się skurczył w tej chwili wobec tej rzeczywistości, którą dzisiaj mamy. Być może nie ma już ani muzyki, ani sztuki, która może być całkowicie oderwana od rzeczywistości od tych rzeczy, które się dzieją. Jeśli tak jest, to jest to bardzo trudne, bo nie mamy na to niestety żadnego wpływu.
WM: Co oznacza cisza w utworze, która kilkakrotnie też zagrała?
PSz: Cisza jest bardzo ważnym elementem każdej muzyki. Wszystkie pauzy i zawieszenia grają ważną rolę w dramaturgii. Ja ciszą operuję w sposób świadomy bo jest ona nie mniej ważna niż dźwięki – powiedział kompozytor Paweł Szymański.
Także w przerwie, zapytałam kilka osób o ich interpretację Koncertu fortepianowego. Trzy osoby odpowiedziały, że słuchały z zamkniętymi oczami a ich wyobraźnia pokazywała pozytywne obrazy. Jeden z panów widział piękną łąkę i las a jego żona chętnie podłożyłaby tę muzykę do sensacyjnego filmu. Inna melomanka usłyszała dźwięki wojenne ale z zadowoleniem przyznała, że niskie tony aż tak bardzo jej nie przeraziły, natomiast jej mąż słuchając miał oczy szeroko otwarte i czekał czy coś się stanie na tej scenie, zadawał sobie też pytanie, po co tak artysta wali w klawisze. Pozostałe instrumenty według niego ćwiczyły wspólne dźwięki.
Ciekawym spostrzeżeniem podzieliła się flecistka Izabela Serpina – wizytator Centrum Edukacji Artystycznej, która proponuje aby wsłuchać się w brzmienie każdego instrumentu, posłuchać dialogów i współbrzmień aby dowiedzieć się co mają na myśli skrzypce a co flet albo instrumenty perkusyjne, których było dużo, a między nimi dało się słyszeć wibrafon i inne o ciekawym brzmieniu. Takie wsłuchanie się w każdy instrument pobudza wyobraźnię twierdzi artystka, podkreślając, że fortepian bardzo dialogował z innymi instrumentami.
– Natomiast trudno stwierdzić co autor miał na myśli, co chciał przekazać. Jest to do głębszego zastanowienia się a może nawet kilkakrotnego posłuchania utworu celem odnalezienia jeszcze innych ciekawych treści. Każdy słuchacz powinien mieć swój obraz bo to nie jest coś podanego na tacy. A może tajemnicą muzyki współczesnej jest właśnie to, aby nie wiedzieć co kompozytor miał na myśli i żeby każdy mógł znaleźć swój osobisty obraz – twierdzi Izabela Serpina była dyrektor PSM I st. w Gorzowie Wielkopolskim.
Festiwal otworzyli dziennikarka Agata Sendecka i dyrygent Przemysława Fiugajski, których z przyjemnością się słuchało.
Paweł Szymański – Jeden z najwybitniejszych polskich twórców muzyki współczesnej. Ur. się 28 marca 1954 w Warszawie. Laureat wielu konkursów kompozytorskich. Odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, od 2011 roku członek honorowy Związku Kompozytorów Polskich.
Maciej Piszek – W 2008 roku ukończył z wyróżnieniem studia na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Uczestniczył w wielu festiwalach muzycznych. Otrzymał stypendia Ministra Kultury i Sztuki oraz Fundacji Dongsan Research Foundation.
Anna Maria Staśkiewicz – w 2007 ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu. Zdobywczyni III nagrody na XIII Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu w 2006 roku. Jest sześciokrotną stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Fundacji Yamaha Europa oraz laureatką Programu stypendialnego Młoda Polska. Od 2015 roku pracuje w orkiestrze Sinfonia Varsovia na stanowisku koncertmistrza.
Przemysława Fiugajski – Studiował w Akademii Muzycznej w Krakowie dyrygenturę w klasie prof. Tomasza Bugaja oraz klawesyn w klasie prof. Elżbiety Stefańskiej. Od 1 lipca 2021 r. jest szefem artystycznym Orkiestry Filharmonii Gorzowskiej. Dyrygent o bogatym doświadczeniu, który w swojej karierze kierował większością filharmonicznych orkiestr w kraju.
684 total views, 2 views today
