WIELKA SOBOTA

SOBOTASobota1sob4sobota2

W Wielką Sobotę Kościół trwa na modlitwie przy Grobie Pańskim rozważając mękę i śmierć Chrystusa. Również tego dnia nie sprawuje się mszy św. W Polsce szeroko rozpowszechniony jest zwyczaj błogosławienia pokarmów na stół wielkanocny.

Wigilia Paschalna powinna rozpocząć się dopiero po zapadnięciu zmroku. Składa się ona z czterech części. Pierwszą stanowi Liturgia Światła: obejmuje ryt błogosławienia nowego ognia i przygotowania świecy paschalnej, procesję z paschałem do kościoła i śpiew orędzia paschalnego. Część druga to Liturgia Słowa. Składa się na nią 9 czytań biblijnych (a przynajmniej 5, jeśli istnieją powody dla skrócenia wigilii). Proklamację Ewangelii poprzedza śpiew Alleluja, który zabrzmi po raz pierwszy po wielkopostnej przerwie. Trzecią częścią Wigilii Paschalnej jest Liturgia Chrzcielna. Obejmuje ona poświęcenie wody chrzcielnej, sprawowanie sakramentu chrztu (jeśli są kandydaci) oraz odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych i pokropienie wodą święconą wszystkich zgromadzonych. Ostatnią część stanowi Liturgia Eucharystii – pierwsza msza św. uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego.

Procesja rezurekcyjna może mieć miejsce bądź bezpośrednio po zakończeniu Wigilii Paschalnej, bądź o świcie, przed poranną mszą św. uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego. Procesja ta jest wyrazem wielkanocnej radości i publicznym ogłoszeniem zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią.

154 total views, 1 views today

WIELKI PIĄTEK

PIATEK

W Wielki Piątek wiernych obowiązuje post. W tym dniu nie sprawuje się mszy św. Ołtarz pozostaje obnażony – nie ma na nim krzyża, świeczników i obrusów. Po południu lub wieczorem sprawuje się Liturgię Męki Pańskiej. Liturgia ta rozpoczyna się od gestu prostracji: celebrans po wejściu do kościoła w całkowitym milczeniu pada na twarz przed ołtarzem. Dalej ma miejsce lektura czytań biblijnych o męce Chrystusa, zwłaszcza opisu męki Pańskiej wg św. Jana, modlitwa powszechna za Kościół i świat w formie 10 rozbudowanych wezwań, adoracja krzyża i Komunia św. Obrzęd kończy się przeniesieniem Najświętszego Sakramentu do tzw. Grobu Pańskiego.

111 total views, no views today

O GORZOWIE, GORZOWIE WLKP. I GORZOWIE WIELKOPOLSKIM

Tekst Henryk Maciej Woźniak

Aspekt administracyjny

Na ogół nie uświadamiamy sobie, że bezwiednie co dzień w naszym mieście powszechnie łamane jest prawo. Tak, tak bo przecież urzędowa nazwa miasta brzmi Gorzów Wielkopolski, podczas gdy powszechnie stosuje się substytut w postaci Gorzów Wlkp. i to na pieczęciach przeróżnych instytucji i organów władzy państwowej oraz w urzędowych dokumentach! A przecież nie ma miejscowości o nazwie Gorzów Wlkp., bowiem Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części, określa nasze miasto pod nazwą Gorzów Wielkopolski (nr 0935140 w identyfikatorze krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju TERYT). Dla przykładu w jednym krótkim piśmie spotykamy niezgodne z prawem i niezgodne z formalnymi nazwami tych instytucji(!) określenie nazwy miasta w nazwach własnych instytucji, np. SARP Oddział Gorzów Wlkp., Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna  w Gorzowie Wlkp. – czy są takie instytucje? Nie! A właśnie często tak to wygląda w korespondencji urzędowej, w dokumentach  sygnowanych bezprawnymi nazwami typu; Urząd Miejski w Gorzowie Wlkp. Wydział Komunikacji, itp. Co gorsza miasto upstrzone jest urzędowymi tablicami z nazwami instytucji, które formalnie nie istnieją, np. Gimnazjum Nr 4 w Gorzowie Wlkp. I wisienka na torcie, wchodzących do Ratusza witają wiszące na budynku tablice: Rada Miasta Gorzowa Wlkp., Urząd Miejski w Gorzowie Wlkp. czy wreszcie Prezydent Gorzowa Wlkp.  Można zadać pytanie dlaczego tak się dzieje? Otóż w mowie potocznej,  w zasadzie używa się nazwy podstawowej Gorzów, jeśli zaś chodzi o korespondencję, to uświadamiamy sobie na ogół, że należy stosować nazwę pełną, urzędową, jednakże naturalne dążenie do jej skracania, powoduje, że pełne określenie drugiego członu zastępuje skrót Wlkp. i w ten sposób powstają, jak wyżej nazwy instytucji, które formalnie przecież nie istnieją! Wystarczy spojrzeć na dokumenty posiadane przez gorzowian żeby przekonać się jak często same urzędy, chcąc ułatwić sobie życie, a często też z powodu braku miejsca w dokumentach na 18 liter+spacja, stosują skróty niezgodne z urzędową nazwą miasta.

Dodatkowo, sytuacja skomplikowała się po 1 stycznia 1999 roku wraz w wprowadzeniem reformy administracyjnej kraju, kiedy to Gorzów Wielkopolski wraz niemal całym regionem gorzowskim wszedł w skład Województwa Lubuskiego stając się siedzibą wojewódzkich organów władzy rządowej w tym urzędu Wojewody Lubuskiego. Nie trzeba dodawać, że Wojewoda Lubuski z siedzibą w Gorzowie Wielkopolskim brzmi kuriozalnie będąc przyczyną zabawnych sytuacji, czy nawet kpin.

Czy zatem, w aktualnej rzeczywistości administracyjnej  dookreślenie przymiotnikiem Wielkopolski nazwy miasta wojewódzkiego Gorzów będącego jedną z dwu stolic województwa lubuskiego ma jakikolwiek sens? – to pytanie retoryczne!

Dodajmy, że już od wielu, wielu lat w korespondencji posługujemy się kodami  pocztowymi, co eliminuje możliwość pomyłek miejscowości o podobnych, lub takich samych nazwach.

Henryk Maciej Woźniak

166 total views, 1 views today

TRIDUUM PASCHALNE. WIELKI CZWARTEK

WCZ

Na zdj. Konkatedra w Kołobrzegu, fot. wm

W Kościele katolickim dziś wieczorem rozpoczyna się Triduum Paschalne. Msza Wieczerzy Pańskiej sprawowana jest na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy. W wielu kościołach podczas liturgii nastąpi obrzęd obmycia nóg dwunastu mężczyznom.

Trzy dni poświęcone liturgicznym obchodom męki, śmierci i zmartwychwstania Pańskiego noszą nazwę Triduum Paschalnego. Jest to szczyt całego roku liturgicznego. Triduum Paschalne rozpoczyna się w Wielki Czwartek wieczorem od celebracji Mszy Wieczerzy Pańskiej, kończy się  wieczorem w uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego.

Msza Wieczerzy Pańskiej rozpoczynająca obchód Triduum Paschalnego jest sprawowana w Wielki Czwartek wieczorem na pamiątkę ostatniej wieczerzy, którą Chrystus spożył z Apostołami przed swoją męką i śmiercią. Ustanowił wówczas sakrament Eucharystii i kapłaństwa oraz pozostawił swoim uczniom przykazanie wzajemnej miłości. Ostatnią Wieczerzę Chrystus poprzedził gestem umycia nóg Apostołom dając im przykład pokornej służby. W trakcie Mszy Wieczerzy Pańskiej, podczas śpiewu hymnu Chwała na wysokości Bogu uderza się w dzwony. Od tego momentu milkną one aż do Wigilii Paschalnej. Po homilii może mieć miejsce obrzęd umycia nóg. Msza Wieczerzy Pańskiej kończy się przeniesieniem Najświętszego Sakramentu do ołtarza adoracji, tzw. ciemnicy.

 

120 total views, 1 views today

MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ TEATRU

TOMASZEWICZ20231124_110052Anna 3teat20231114_185731BożenaDYRteatrOsterwa-920230327_131335120230327_13265420230327_13311720230327_133237334896529_833159778380356_3874384183956117647_nTAE

Dziś Międzynarodowy Dzień Teatru, święto twórców, miłośników i wszystkich osób związanych z teatrem. Dzień Teatru ustanowiono w czerwcu 1961 roku podczas XI Światowego Kongresu Międzynarodowego Instytutu Teatralnego, który obchody ustalił na 27 marca, czyli rocznicę otwarcia Teatru Narodów w Paryżu.

Wszystkim twórcom, artystom i miłośnikom, wszystkiego co najpiękniejsze, żeby zawsze w duszy grało. Życzy milpress

 

Dzień Teatru –  info Wydział Promocji i Informacji UM

27 marca obchodzimy Dzień Teatru – święto uchwalone w 1961 roku na pamiątkę otwarcia Teatru Narodów w Paryżu. W Gorzowie teatr działa od 1946 roku – 5 stycznia odbyła się tu pierwsza polska premiera przedstawienia „Stary kawaler”. Od 1957 roku patronem teatru jest Juliusz Osterwa. 

Z okazji Dnia Teatru życzenia zespołowi Teatru im. Juliusza Osterwy na ręce dyrektora Jana Tomaszewicza przekazał prezydent miasta Jacek Wójciki.

W Międzynarodowy Dzień Teatru, składam wszystkim pracownikom Teatru im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim najserdeczniejsze życzenia. Podobnie jak w ubiegłych latach jest to doskonała okazja do refleksji nad znaczeniem i wartością pracy wszystkich osób zaangażowanych w funkcjonowanie i rozwój teatru. Dziś celebrujemy święto sztuki, która łączy swoich odbiorców, wywołuje i wzmacnia emocje, a przede wszystkim „otwiera” umysły. Teatr jest i będzie zawsze przestrzenią, gdzie każdy gest i słowo ma swoje miejsce i znaczenie, gdzie wszyscy jesteśmy sobie równi i gdzie odnajdujemy naszą, wspólną – ludzką naturę. Niech ta niezwykła, magiczna forma sztuki nadal inspiruje i jednoczy ludzi na całym świecie – napisał w liście prezydent Wójcicki.

Dziękuję Całemu Zespołowi za dzielenie się z nami swoją wrażliwością, a przez to poruszanie w nas najczulszych strun emocjonalnych. Życzę Państwu zawodowego spełnienia i wszelkiej pomyślności w życiu osobistym – dodał.

Inauguracja Miejskiego Teatru w Gorzowie odbyła się 5 stycznia 1946, nadano mu imię Józefa Korzeniowskiego, jako że pierwszą wystawiono sztukę tego autora pt. Stary kawaler. Odtwórcą roli tytułowej był dyrektor teatru – Henryk Barwiński. Rok 1946 obfitował w premiery, ale jego sytuacja finansowa była niepewna i na początku 1947 przerwano działalność. Wznowiono ją się 18 października 1947 premierą Dam i huzarów Aleksandra Fredry pod nową dyrekcją Aleksandra Gąssowskiego i z nowym patronem. Teatr nazywał się wówczas Teatrem Miejskim Ziemi Lubuskiej im. Juliusza Osterwy.

Dziś Teatr im. Juliusza Osterwy w Gorzowie pełni bardzo ważną rolę w życiu miasta. Odbywa się tu wiele wydarzeń organizowanych przez Prezydenta Miasta, ponadto aktorzy gorzowskiego teatru angażują się w miejskie projektu kulturalne, artystyczne i edukacyjne.  Są stałą częścią projektu „Dobry wieczór Gorzów”, a Gorzowskie Spotkania Teatralne i Scena Letnia to dziś silne gorzowskie marki kulturalne.

Wydział Promocji i Informacji

188 total views, no views today

OD KOTSISA DO HERBERTA

 20240325_161123KOTDZiew 220240325_160950NEAPOL20240325_15435020240325_165040

Wśród gorzowian przeprowadziłam sondę zadając pytanie: – Kim był Aleksander Kotsis? Na dwadzieścia osób, jedna mimo iż nie była pewna, odpowiedziała poprawnie choć w tej odpowiedzi wyczuwało się na końcu zdania, znak zapytania.

Kilka dni temu odwiedziłam Wojewódzką i Miejską Bibliotekę Publiczną im. Zbigniewa Herberta aby zasięgnąć więcej informacji o malarzu, który przyjaźnił się między innymi z Janem Matejką i Arturem Grottgerem, a którego imieniem nazwana jest jedna z gorzowskich ulic.

W bibliotece żadnej książki o tym malarzu nie znalazłam. Natomiast w dziale Zbiorów Audiowizualnych można wypożyczyć obraz tego artysty zatytułowany „Dziewczynka z lalką”.

dziew 3

Idąc śladami Kotsisa, przy okazji się dowiedziałam od Olgi Huk ze Zbiorów Audiowizualnych, że można tu wypożyczać na trzy miesiące reprodukcje różnych artystów i na przykład zaprojektować sobie galerię obrazów w domu lub tylko udekorować salon. Ale po trzech miesiącach obrazy należy zwrócić tak jak się to czyni z książkami.

Gdy po kilku dniach ponownie odwiedziłam Zbiory Audiowizualne już przy wejściu przywitała mnie uśmiechając się Olga Huk i poinformowała, że ma publikację, w której znalazła informację o Kotsisie. Miło mnie zaskoczyła, bo nie zapowiadałam się ale ona dla swojej wiedzy zainteresowała się Kotsisem. Powiedziała także, że w tym dziale oprócz reprodukcji można wypożyczać płyty CD, gramofonowe ale również książki oraz albumy o sztuce.

Gorzowska ulica Kotsisa jest bardzo krótka z jednej strony łączy się z ulicą Ignacego Mościckiego a z drugiej z ulicą Jana Matejki. Przy ulicy Kotsisa znajduje się Szkoła Podstawowa nr 15 imienia Wojska Polskiego sąsiadująca z Urzędem Dozoru Technicznego, na którego budynku znajduje się jej nazwa. Więcej oznakowań dotyczących nazwy tej ulicy nie znalazłam. Jadąc autobusem ulicą Matejki można usłyszeć: – Przystanek Kotsisa.

Na zakończenie przytoczę trochę zabawne zdarzenie, które również dotyczy tego malarza. W ramach prowadzonej sondy zapytałam bliską koleżankę o Kotsisa – czy wie kim był? Wiedziała tylko, że jest taki przystanek, wprawdzie przy ulicy Matejki ale nagranie w autobusie twierdzi, że to jest Kotsisa.

Oznajmiłam jej, że to malarz i obraz tego artysty u niej wisi na ścianie w pokoju. – Który to obraz? – zapytała. – Kobieta – Neapolitanka – odpowiedziałam. A ona na to, że ten obraz kiedyś wisiał w zakładzie pracy, w którym była zatrudniona. Któryś z zarządzających powiedział żeby zabrać stąd ten święty obraz. – Więc ja go wzięłam z przekonaniem, że to „Madonna sykstyńska” jak twierdził ten pan, tym bardziej, że niewiasta w rękach trzyma różaniec – powiedziała koleżanka, zdejmując obraz ze ściany. Teraz po wielu latach na odwrocie reprodukcji przeczytała: Aleksander Kotsis – „Neapolitanka”.

NEA

 

327 total views, 1 views today

DZIEŃ PIONIERA W GORZOWIE WIELKOPOLSKIM

PIONIER

28 marca, w rocznicę ustanowienia polskiej administracji po II wojnie światowej, obchodzony jest w Gorzowie Wielkopolskim Dzień Pioniera. W tym dniu o godz. 10.45 przedstawiciele władz miasta z grupą pionierów złożą kwiaty pod pomnikiem Pioniera. 

W uroczystościach wezmą udział między innymi z-ca burmistrza i przedstawiciele Szkoły Podstawowej nr 2 z Wągrowca, z którego w 1945 roku przyjechała do Gorzowa pierwsza grupa osadników.

Dla uczestników obchodów Dnia Pioniera, Miasto Gorzów, Muzeum Lubuskie i Filharmonia Gorzowska przygotowały spotkanie, które rozpocznie się o godz. 11.30 w Centrum Edukacji Artystycznej FG.  Tam wyemitowany zostanie krótkometrażowy film  „W cieniu zniszczeń – opowieść o Pionierach”, natomiast młodzież ze Studia Teatralnego zaprezentuje scenki pt.  „Śladami Pionierów Miasta Gorzowa”.

27 marca 1945 r., do zdobytego przez armię radziecką niemieckiego Landsberga przybyła grupa 42 polskich pionierów z Wągrowca z województwa wielkopolskiego, na czele z burmistrzem Wągrowca Florianem Kroenke. Następnego dnia, grupa przejęła władzę w mieście. Kroenke został wybrany przez osadników na starostę powiatowego. Funkcję burmistrza, a później prezydenta miasta, powierzono Piotrowi Wysockiemu.

Rok później, Landsberg oficjalnie i urzędowo został nazwany Gorzowem Wielkopolskim. W kwietniu 1945 roku z Wągrowca przyjechała druga grupa pod kierownictwem Leona Kruszony, późniejszego wiceprezydenta miasta. Od końca 1946 roku Kroenke był wicewojewodą i kierownikiem gorzowskiej Ekspozytury Urzędu Wojewódzkiego Poznańskiego.

Wg Wydziału Promocji i Informacji UM

Fot. Łukasz Kulczyński

139 total views, no views today

DROGA KRZYŻOWA ULICAMI OS. STASZICA W NIEDZIELĘ PALMOWĄ

NINiemce

Wieczorem w Niedzielę Palmową, z kościoła Najświętszego Zbawiciela przeszła procesja Drogi Krzyżowej ulicami gorzowskiego osiedla Staszica. Modlitwy przy 14 stacjach DK prowadził proboszcz ks. Andrzej Tomys.

Dość chłodna aura nie przeszkodziła wiernym aby wziąć udział w krucjacie w Niedzielę Palmową, która zapoczątkowała okres Wielkiego Postu. Na ten czas przestał padać deszcz. Wierni zaopatrzeni byli w świece, lampiony i latarki. Wielki z brzozowego drzewa krzyż nieśli parafianie, zmieniając się po zakończonej modlitwie na każdej stacji DK.

Procesja, w której uczestniczyły osoby starsze, młodsze i najmłodsze, przeszła od kościoła przy ulicy Niemcewicza przez Broniewskiego, Marcinkowskiego, Długosza, Staszica, Kołłątaja i zakończyła się przy Szkole Podstawowej Katolickiego Stowarzyszenia Wychowawców im. Piotra Jerzego Frassatiego.

Całą trasę zabezpieczali policjanci, którym na zakończenie procesji serdecznie podziękował proboszcz ks. Andrzej Tomys.

Przy okazji, dla przypomnienia: Katolicka szkoła im. Piotra Jerzego Frassatiego znajduje się vis a vis kościoła Najświętszego Zbawiciela, którego funkcję pełni były garaż powojskowy. Tuż obok wybudowany został nowy kościół, z którego od kilku lat zegar na wieży wskazuje godziny ale także o pełnej godzinie wybija dźwięk. Nowy kościół z zewnątrz wygląda okazale, obecnie  trwają prace wykończeniowe wnętrza.

Ciekawa jest biografia patrona szkoły katolickiej Piotra Jerzego Frassatiego. Urodził się on 6 IV 1901 roku w Wielką Sobotę w rodzinie wybitnego włoskiego intelektualisty i polityka Alfreda Frassati, właściciela bardzo popularnego we Włoszech liberalnego dziennika ‘La Stampa’. Matka Adelajda Frassati z domu Ametis była malarką, której obrazy kupował między innymi król Włoch Wiktor Emanuel III. Zaledwie rok później urodziła się siostra Pier Giorgia – Luciana, w przyszłości żona polskiego dyplomaty Jana Gawrońskiego, poetka i biograf brata.

Jan Paweł II, który w 1990 roku wynosił go na ołtarze powiedział, że spoglądając na nowego błogosławionego nietrudno zrozumieć, że tajemnica świętości jest naprawdę w zasięgu każdego człowieka. Frassati nazywany jest świętym uśmiechniętym. Tryskał radością, kochał Boga i góry. Wspinał się na najtrudniejsze ściany wspinaczkowe, należał do Włoskiego Klubu Alpinistycznego. W 1922 r. wstąpił do III Zakonu św. Dominika. Zmarł w wieku 24 lat.

Obraz młodzieńca św. Piotra Jerzego Frassatiego znajduje się także w kościele przy Niemcewicza.

O szczegółach z życia Świętego, który nie miał łatwego życia można przeczytać na stronie szkoły: https://www.spigksw.pl/a/o-patronie

Wszyscy wierni Gorzowa Wielkopolskiego będą mogli uczestniczyć w  Drodze Krzyżowej w Wielki Piątek. Krucjata ulicami miasta wyruszy z katedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny o godz. 20.

Zapraszam do przeczytania o historii  kościoła Najświętszego Zbawiciela w tekście Heleny Tobiasz. Tutaj: http://wandamilewska.pl/?p=12145

238 total views, no views today