milpress

Relacja Ewy Rutkowskiej

Jazz Klub „Pod Filarami”
Gorzów, 13 października 2017
Wieczór poświęcony twórczości naszego gorzowskiego poety
Kazimierzowi Furmanowi.

Kazimierz Furman (rocznik 1949) miał na pewno dużo różnych znajomych. Mieszkał w Gorzowie od zawsze. Był chłopakiem z Zawarcia. Przez jakiś czas pracował razem ze mną w Wojewódzkim Domu Kultury. Przez większość swojego życia wygrywał przeróżne konkursy poetyckie ogłaszane w kraju. Na pewnym etapie swojego życia chyba z tego żył.
Na niebieskie połoniny odszedł w październiku 2009 roku. Na krótko przed swoim zejściem został uhonorowany „Motylem”. Jeszcze zdążono…
Od kilku lat odbywa się Festiwal jego imienia. Przed Festiwalem, od jesieni do wiosny wyrusza FurmanKa, przywożąca do Gorzowa różnych poetów z różnych części kraju. Nie pozwalają o Kazimierzu zapomnieć dwie jego „fanki” Agnieszka Kopaczyńska-Moskaluk i Beata P.Klary, organizatorki tego Festuiwalu. Jest jeszcze ktoś inny, penetrujący jego twórczość. Jest nim Janusz Dreczka, który ponad 25 lat opiekuje się twórczością Furmana. Wcześniej, za życia Kazia wydawał jego poezję. Teraz „odkopuje” w przepastnych zasobach komputera, nieznane utwory tego poety.
Wieczór, 13 .X. „Pod Filarami”, był pierwszym z cyklu spotkań z nieznaną twórczością Kazimierza Furmana. Tekst opowiadania o Agaciakowej, być może noszący znamiona autobiograficzne, powstał w latach siedemdziesiątych. Planuje się organizację czterech takich spotkań. Następne być może w grudniu. Jest to na pewno cykl „Ocalający od zapomnienia”. Spotkania te dedykowane są muzykowi Michałowi Wróblewskiemu.
Finałem będzie wydanie drukiem nieznanych dotąd opowiadań Kazimierza Furmana.
Tego pierwszego wieczoru, tekst o Agaciakowej czytał Janusz Dreczka i była też taka trochę „nerwowa” i agresywna muzyka, pasująca jednak do charakteru poety, oraz do tego właśnie tekstu o rodzinie Agaciaków, którą skomponował i na fortepianie zagrał, nasz eksportowy muzyk Michał Wróblewski.
Wcześniej Janusz Dreczka wspominał ostatni wieczór 8 lat temu,13 października. Kazik ciężko chory leżał w gorzowskim szpitalu. Ale nie akceptował swojego leżenia, uciekał, aby być tu, w Klubie „Pod Filarami”. Bo tu spędzał dużą część swojego dorosłego życia. I tu, przed Klubem, od niedawna, z inicjatywy kilku osób stoi jego pomnik.
Tak to już jest, że nieobecny jest wśród nas tak długo, dopóki go pamiętamy.
A pamięć o Kazimierzu Furmanie, póki co, jest żywa.
Ewa Rutkowska

1,181 total views, no views today

Relacja Ewy Rutkowskiej

FurmanKa w drodze, Klub MCK „Jedynka”
Gorzów Wlkp., 10 października 2017

Od kilku lat, każdej jesieni FurmanKa wyrusza w drogę, aby wiosną dotrzeć do celu. Tym razem na kolejne spotkanie przywiozła poetkę Magdę Gałkowską z Poznania.
Jest ona laureatką z 2008 roku XIV edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina i z 2014 roku XIV Tyskiej Zimy Poetyckiej.
Publikuje swoje wiersze w różnychych czasopismach literackich, jest też recenzentką poezji w Kwartalniku Literacko-Artystycznym sZAFa. Wydała trzy tomiki poezji. W 2009 roku tomik pt. „Fabryka tanich butów”. Pod takim tytułem prowadzi też bloga. W 2012 roku tomik „Tosca” i w 2014 roku „Fantom”. Jej twórczość znajduje się także w dwóch antologiach: W antologii poezji kobiecej pt.„Solistki” i antologii laureatów konkursu im. J. Bierezina pt. „Dzikie dzieci”.

O Magdalenie Gałkowskiej mówi się, że jest to mocny, wyrazisty głos w poezji kobiecej. A ona sama dopowiada, że poezja powinna być osadzona w rzeczywistości, że pisze o wszystkim. O tym co ją zachwyca i co ją wkurza. Wg niej sztuką pisania poezji jest to, aby z banału wyciągnąć coś uniwersalnego. Pisze językiem takim, jakim się posługuje na co dzień. Ale zrozumiałym dla innych. Nie kombinuje.
W trakcie tego wieczoru z poezją, autorka przeczytała kilka swoich wierszy, tych już drukowanych i tych, które niebawem znajdą się w kolejnym tomiku.
Spotkanie prowadziły dwie panie; Agnieszka Kopaczyńska-Moskaluk i Beata P. Klary.
W drugiej części spotkania odbył się Turniej Jednego Wiersza, w którym udział wzięli: Ferdynand Głodzik, Roman Habdas, Ireneusz K. Szmidt, Marek Stachowiak, Tomek Walczak. Wiersze oceniała Magda Gałkowska. Przyznała ona nagrodę Markowi Stachowiakowi. Nagrodą była płaskorzeźba wykonana przez Annę Teresę Stachowiak-Januszewską i kwota 150 zł, ufundowana przez Klub.
Zazwyczaj są to bardzo kameralne spotkania. Tak było i tym razem.
Ewa Rutkowska

1,138 total views, no views today

16 października 2017 r. w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Gorzowie Wielkopolskim w sali 102 o godz. 16.00 rozpocznie się wykład  prof. Andrzeja Sulikowskiego z Uniwersytetu Szczecińskiego pt. „W imię przyszłości kultury – wychowanie, bezpieczeństwo, pokój”, oparty na słowach św. Jana Pawła II wygłoszonych w 1980 r. w UNESCO. Organizatorem spotkania jest Parafialny Oddział Akcji Katolickiej przy parafii NP NMP w Gorzowie Wlkp. Anna Cetnar – prezes gorzowskiego oddziału AK serdecznie wszystkich zaprasza.

16. października 1978 roku, abp krakowski kardynał Karol Wojtyła jako pierwszy kardynał z Polski, a także pierwszy po 455 latach biskup Rzymu, niebędącym Włochem, został wybrany na papieża i przybrał imię Jan Paweł II. Również w tym dniu, 16 października 2002 roku, Jan Paweł II wprowadził do Różańca Tajemnice Światła.

Karol Wojtyła, przyszły papież Jan Paweł II ur. się 18 maja 1920 w Wadowicach,  zm. 2. kwietnia 2005 r. w Watykanie.

1,076 total views, no views today

Relacja Ewy Rutkowskiej

Galeria BWA, Miejski Ośrodek Sztuki. Wernisaż wystawy „Doświadczenie ciała”

Gorzów Wlkp.  7 października 2017

Wystawę otworzyła dyrektor MOS/BWA Marta Gendera, witając zebranych widzów i informując z zadowoleniem, że MOS pozyskał nową salę wystawienniczą. A kurator wystawy Agata Smalcerz wyraziła nadzieję, że mimo różnych wieści Galeria BWA w Gorzowie przetrwa w tym pomieszczeniu jeszcze długie lata.

Przyznam, że jest jakby coraz jaśniej i przestrzenniej, więc wszelakie zakusy na przeniesienie Galerii z tego „zaczarowanego” miejsca mijały by się z celem.

Na wystawie w Gorzowie pokazane są prace z Kolekcji Sztuki Galerii Bielskiej BWA w Bielsku Białej. Jest to tylko niewielka część (Galeria w Bielsku Białej posiada w swoich zasobach kolekcję liczącą około tysiąca prac).

Ten wernisaż odbywał się wg innego scenariusza, niż zwykle. Po otwarciu i wyjaśnieniu pewnych pryncypiów, każdy widz mógł sam oceniać i kontemplować wystawione prace. A wystawiono tu obrazy, fotografie i dwie rzeźby. Po mniej więcej dwudziestu minutach, po wystawie, z komentarzem przy poszczególnych, wybranych pracach oprowadzała kuratorka wystawy. Wśród wystawianych prac, znajdują się także prace artystów, których gorzowianie znają z indywidualnych wystaw w minionych latach.

Tytuł wystawy „Doświadczenie ciała” wziął się z tego, aby prace wiązały się z sobą. Każda praca na swój sposób mówi o człowieku i jego ciele. O autorskich przeżyciach i doświadczeniach. Ciało człowieka może być nośnikiem wyższych form kultury, ale może być tylko pożądaniem.

W folderze, do którego odsyłam widza, gdyż on bardzo dogłębnie objaśnia wszystkie prace i poruszane tematy wystawionych dzieł.

Czytamy w nim m.in.: „Prace poruszają rozmaite problemy współczesności, jednak łączy je bohater, podmiot danego dzieła, którym zawsze jest człowiek. Czasem jest to konkretna osoba, czasem przedstawienie symboliczne lub metaforyczne. Zewnętrzna powłoka, ciało doświadcza rzeczywistości w sposób fizyczny, jest konkretem, który można opisać… Artyści poprzez doświadczenie ciała i sposób jego przedstawiania, odnoszą się do sfery duchowej człowieka i całego związanego z nią bogactwa zagadnień z dziedziny egzystencji, filozofii, religii”.

Wystawa bardzo interesująca i pobudzająca do myślenia. Polecam jej odwiedzenie.

Czynna będzie do 12 listopada.

Ewa Rutkowska

1,082 total views, no views today