milpress

Przez cały czerwiec trwała rywalizacja o tytuł Rowerowej Stolicy Polski. Dzięki zaangażowaniu ponad trzech tysięcy osób zajęliśmy pierwsze miejsce wśród miejscowości liczących ponad 100 tysięcy mieszkańców i czwarte w klasyfikacji generalnej. W czwartkowy wieczór w parku Wiosny Ludów ogłosiliśmy oficjalne wyniki rywalizacji oraz wręczyliśmy nagrody i medale dla najlepszych.

W ogólnopolskiej rywalizacji udział wzięło ponad 48 tys. rowerzystek i rowerzystów, w tym prawie cztery tysiące (3 394 osoby) gorzowian. Pierwsze miejsce zajęła Biała Podlaska, drugie były Puławy, trzecie – Gniezno.

W sumie rowerzyści z 56 miast przejechali 8,4 milionów kilometrów. Gorzów dołożył do tego wyniku ponad 765 790 kilometrów, uzyskując 6 291 punktów. Do podium zabrakło nam 32 punkty, co przekłada się na 3 936 kilometrów.

Udział w rywalizacji wzięli mieszkańcy 70 krajów na całym świecie, m.in. Norwegii, Mołdawii, Stanów Zjednoczonych, Indii, Japonii, Kanady czy Brazylii. Gorzowianie „kręcili punkty” w Holandii, Niemczech, we Włoszech oraz w Wielkiej Brytanii.

Z najlepszymi gorzowskimi rowerzystami w czwartkowy wieczór w parku Wiosny Ludów spotkał się wiceprezydent miasta Jacek Szymankiewicz, który sam aktywnie brał udział w zawodach.

– Przede wszystkim dziękuję! Za waszą energię, chęć i przełamywanie barier. Liczę, że dzięki wam jeszcze więcej osób przesiądzie się na rower w codziennym życiu, bo na to najbardziej liczę – powiedział.

Wiceprezydent Szymankiewicz pokonał w czerwcu rekordową dla siebie liczbę kilometrów i zapowiedział, że w przyszłym roku powalczy z najlepszymi.

A ci z Gorzowa w miesiąc przejechali ponad cztery tysiące kilometrów. Dla najlepszych organizatorzy przygotowali nagrody i medale. Dzięki wsparciu głównego partnera – firmie Smaczna Dieta, dziesięć najlepszych pań i panów odebrało zestawy rowerowych gadżetów, statuetki i vouchery na zakupy rowerowe.

10 najlepszych pań:

1. Mariola Krzywicka, 4563 km, Rowerowe Wycieczki Gorzów RWG,
2. Jolanta Najdora, 4067 km, Centrum Edukacji Zawodowej i Biznesu,
3. Urszula Michałowska, 4009 km, Morsy Eskimo,
4. Agnieszka Banasiak, 3166 km, Rowerowe Wycieczki Gorzów RWG,
5. Barbara Tarwid, 3089 km, Rowerowe Wycieczki Gorzów RWG,
6. Romana Sobolewska, 2661 km, Grupa 50+,
7. Marzena Sadowska, 2625 km, Morsy Eskimo,
8. Justyna Rudowicz, 2611 km, Rowerowe Wycieczki Gorzów RWG,
9. Katarzyna Wiśniewska-Arcab, 2558 km, Rowerowe Wycieczki Gorzów RWG,
10. Marlena Gutt, 2326 km, Man.

 

10 najlepszych panów:

1. Tadeusz Najdora, 3733 km, Centrum Edukacji Zawodowej i Biznesu,
2. Jarosław Głuchowski, 3448 km, Faurecia Gorzów Bike Team,
3. Mirosław Łechtański, 3244 km, Rowerowe Wycieczki Gorzów RWG,
4. Andrzej Wiśniewski, 3243 km, 66400 Team,
5. Hans William Grüber (Niemcy), 3126 km, Przedszkole Miejskie nr 7 im. Bajkowy Świat,
6. Zbigniew Sobolewski, 2782 km, Grupa 50+,
7. Tomasz Rupniak, 2578 km, Scott Piątek & MTB Bledzew,
8. Sebastian Kaczmarek Dąbrowski, 2566 km, Fundacja Tomka Manikowskiego „Dogonić Marzenia”
9. Romek Troska, 2547 km, Fajni Rowerzyści,
10. Ryszard Sawaryn, 2329 km, Rowerowy Rzepin.

Najlepsze grupy wśród placówek oświatowych:

1. Centrum Edukacji Zawodowej i Biznesu
2. Szkoła Podstawowa nr 17
3. Przedszkole Miejskie nr 7 im. Bajkowy Świat

Trzy najlepsze grupy:

1. Morsy Eskimo
2. Rowerowe Wycieczki Gorzów RWG
3. Grupa 50+

Najlepszą gorzowską grupą, zarejestrowaną w aplikacji „Aktywne Miasta”, która przejechała największą liczbę kilometrów, okazała się grupa Rowerowe Wycieczki Gorzów RWG.

A dla wszystkich rowerzystów, którzy w czerwcu przejechali ponad 250 kilometrów przygotowane zostały pamiątkowe medale. Medale będą do odbioru przez najbliższe tygodnie w Wydziale Sportu UM Gorzowa, przy ul. Kazimierza Wielkiego (siedziba Urzędu Stanu Cywilnego).

Rywalizacja o puchar Rowerowej Stolicy Polski to inicjatywa miasta Bydgoszcz. Ideą była mobilizacja mieszkańców do współpracy na rzecz swoich miast, a przy okazji promowanie zdrowego stylu życia oraz roweru jako najlepszego środka do komunikacji. Gorzów bierze udział w rywalizacji od samego początku, tj. od 2019 roku.

W ramach akcji gorzowianie co roku „wykręcili” dla miasta coraz więcej kilometrów:

2019 r. – 119.717 km

2020 r. – 362.163 km

2021 r. – 457.608 km

2022 r. – 765. 790 km

W pierwszej edycji akcji udział wzięły 23 miasta, w tym roku było ich 56. Gorzowian w tym roku wspierał Bartosz Zmarzlik, który jako ambasador akcji zaprosił uczestników rywalizacji do wspólnego treningu.

 Wydział Promocji i Informacji

Fot. Bartłomiej Nowosielski

Fot. arch. A. Jakubaszek

507 total views, no views today

Po raz kolejny i to w dość krótkim czasie odbyłyśmy tradycyjne spotkanie osób pozytywnie, lekko zakręconych. A nasze spotkania to imieniny, urodziny, rocznice ślubów czy poznania się i wiele innych czasem wymyślonych.

Tym razem okazja z prawdziwego zdarzenia. Całkiem realna: imieniny Henryki, która po raz drugi nas zaprosiła. Z chęcią skorzystałyśmy i przyszło nas już nie cztery ale w tym roku – sześć.

Po raz pierwszy od kilkudziesięciu lat znalazłam się  w starej części miasta. Zachwyciły mnie secesyjne kamienice z ozdobnymi  motywami roślinnymi czy ornamentami płaskorzeźb. I tylko bujna wyobraźnia wspomogła moje widzenie piękna ludzkiej twórczości. Wewnętrznym spojrzeniem odnowiłam te budowle i przywróciłam ich świetność sprzed lat.

A wracając do realu: spotkałyśmy się wszystkie w miejscu ozdobionym urokiem lawendy i wrzosu, przysiadłyśmy na ławeczce  i  w tempie ekspresowym pomarzyłyśmy indywidualnie aż do momentu  przyjazdu piątej i szóstej uczestniczki dzisiejszej uroczystości.

Ruszyłyśmy w kierunku kamienicy, w której czekała na nas Henia. Akurat ten dom, w którym od kilkudziesięciu lat ona mieszka, wybudowany został bez balkonów ale już ten obok ma balkonowe dzieła sztuki. Jednak Henia nie narzeka, bo niedawno do jej budynku dostawiono całkiem duże balkony a do tego z widokiem na zadbane, ukwiecone ogrody. Oprócz tego sama też zadbała o roślinność w zasięgu ręki, którą może podziwiać siedząc w bujanym fotelu.

Słońce i cudowne niebo  rozjaśniły jej imieninowy dzień.  Z balkonu do stołowego pokoju wcale nam się nie spieszyło. Dopiero gdy naszym oczom ukazał się przepysznie wyglądający bezowy tort poczułyśmy chęć dorwania się do niego i to w dosłownym znaczeniu.

Zajęłyśmy miejsca przy stole a jedno pozostało puste. Czyżby Henia się przeliczyła w ilości osób? – pomyślałam. Na odpowiedź długo nie czekałam. Po kilku telefonach, które Henia z radością odbierała bo niosły moc najserdeczniejszych życzeń, ktoś zapukał do drzwi.

I pojawił się kolejny gość. Elegancka sąsiadka z dołu.

Henia przedstawiła: – to Bogusia – moja wybawczyni z różnych trudnych sytuacji – mówiła Henia. A to: (przedstawiała nas w kolejności zajmowanych miejsc): Basia, Mona, Ania, Ula, Ania, Wanda.

I się zaczęła impreza. Henia wyjmowała asy z rękawa: – Kto pokroi tort? – Bo ja na pewno nie – zdecydowała Solenizantka. Anna „Duża”, pod kierunkiem Anny „Małej” podjęła się dzieła i doskonale im to wyszło.  Henia ruszyła do pokoju obok i zaczęła wynosić kolejne wypieki, które jak się okazało wszystkie sama przygotowała:  pierwszy po torcie wjechał „Sernik, bez sera” następnie ciasto makowo-kremowe – „Niebo w gębie”i w kolejności „Ambasador inaczej” a potem biszkopt z owocami „Maliniak”. Napoje także były, każda mogła sobie zrobić kawę czy herbatę ale największym powodzeniem cieszyła się woda w dzbanie z ziołami i cytryną. Henia była uradowana, że ją wymyśliła. Ula próbowała rozbawiać towarzystwo wyjaśniając tajemnice swojej kobiecości, przy czym nie jest to pieczenie, gotowanie czy sprzątanie. A kobieca naprawdę jest, oj jest. Mona dbała by każda miała ciasto na talerzu. Ja dokumentowałam robiąc foty. Barbara zaszalała z butelką wina. Henia powiedziała, że jest to wino czerwone półsłodkie specjalne dla kobiet, takie doradził jej sprzedawca, bo sama nie mogła się zdecydować.

Najdłuższe było oczekiwanie choćby na kroplę tego trunku. Barbara z tupetem chwyciła otwieracz i już się wydawało, że będziemy spożywać. Bogusia pierwsza zauważyła, że coś nie halo.  – Może ja spróbuję – zaoferowała pomoc. Barbara się nie poddała, o nie tak szybko, ona wszystko potrafi. – Już, już tylko momencik. Ale puf, pokruszył się korek, już tylko połowa została w szyjce butelki. Zamieszania, śmiechu i hałasu było tyle, że nie wiem kto w końcu otworzył. Posłyszałam tylko okrzyk: – Och chyba odwrotnie kręciłam.  Ale potem już kręciło się w odpowiednim kierunku.

Wszystko co miłe szybko się kończy, nasze spotkanie też dobiegało końca. Anna „Duża” zdecydowała, że zbierze naczynia i je umyje, aby zostawić porządek po nas. A przede wszystkim żeby ulżyć Heni.

– Absolutnie nie – zabroniła Henia. Przekomarzania przerwała pani Sąsiadka twierdząc, że Henia ma zmywarkę. Henia potwierdziła jej słowa ale w kuchni takiego urządzenia nie było. – Henia zbiera naczynia do miski i przynosi do mnie, nie ma najmniejszego problemu, po co nam dwie zmywarki, wystarczy jedna – zapewniła Bogusia, która chcąc zmienić temat wyjęła telefon i pokazała zdjęcie swego kota i męża. A potem przeszła do obrazów prezentujących ogród. To dopiero cacko! Raj na ziemi!

– A taka Sąsiadka – to wielki skarb – powiedziała Henia.

717 total views, no views today